Her Şey Sensin

-8-

Bu aralar çok fazla bölüm paylaşıyorum ilham perilerim rahat bırakmıyor :D İyi okumalaarrr :D

Kafamı çevirince bana gülümseyerek bakan James'i gördüm.

" Bir şey mi var ? " dedim sorgularcasına.

" Hayır." gülümsemesi büyüdü. 

" Neden öyle bakıyorsun o zaman ? "

" Hiç. "

" Öyle mi ? "

" Öyle. " doğrulup bana yaklaştı. İstemsizce kendimi geriye çektim. Bunu fark edince hızla uzaklıştı.

" Neden böyle yapıyorsun ? "

" N-ne yapıyorum ? "

" Benden kaçıyorsun. "

" Kaçmıyorum. "

" Benden hala korkuyorsun değil mi ? "

Cevap vermeyince hızla ayağa kalkıp duvara yumruğunu geçirdi.

" Lanet olsun daha ne yapabilirim, ha ? Ne yapmalıyım beni sevmen bana güvenmen için ? " bağırarak etrafı dağıtmasını izledim. Sinirlenince kuduruyordu ve bundan korkmam normal bir şey. Acı ile inleyince hızla ayağa kalktım. Kırdığı bardağın camı elini kesmişti. Elini nazikçe ellerimin arasına aldım.

" Bırak. " elini çekerken onu durdurdum.

" Aptal, izin ver bakayım. " sesiz kalıp dediğimi yaptı.

Mutfağa - mutfak demeye bin şahit ister - gidip elini musluğun altına tutup kanın suyla beraber akıp gitmesini izledim. Musluğu kapatıp elini temiz bir peçeteyle kurulayıp dolaptan çıkardığım yara bandını eline yapıştırdım. Ben bunları yaparken o gözlerini ayırmadan beni izliyordu.

" Bir dahaki sefere atarlanmadan önce haber ver de bardakları kaldırayım. " dedim alayla. Bu sözüme güldü ve beni bankoya yasladı.

" İçeriyi toplamalıyız. "

" Yine benden kaçıyorsun.  " dedi bıkkınlıkla.

" Kaçmıyorum ama toplamalıyız. "

" Pekala, ama bunu daha sonra konuşacağız. "

Dağınıklığı topladıktan sonra çok yorulmuştuk. Koltuğa oturduk ve sohbet etmeye başladık.