"Sorry, pero aalis na talaga kami eh" pagpapaalam ko sa kanya
kitang kita ko sa mukha nya kung gaano sya kalungkot dahil babalik na ako sa pilipinas, andito kasi ako sa germany at nagbakasyon lang kami dito nila mama, at ngayon kailangan na naming bumalik sa pinas dahil magpapasukan na ulit
"Ayos lang, naiintindihan ko naman na dun mo gustong mag aral, but when you have a problem do not hesitate to call or text me" aniya
"Opo, aalis na kami ah, wag ka ng malungkot, bahala ka mas lalo kang papanget nyan" pangaasar ko sa kanya
ngumiti sya konti pero halata pa rin na malungkot sya dahil sa nangyayari, niyakap ko sya ng mahigpit at nagpaalam na dahil tinawag na ko ni mama, nung sumakay na ko sa kotse kitang kita ko ang malulungkot na mata nya, kitang kita ko kung gaano nya tinitiis ang sakit, kung paano nya pigilan ang mga luha nya
habang umaandar ang kotse, napatingin na lang ako sa labas ng bintana, nakapagisip ako na paano kung mawawala sakin ang nagiisa kong kaibigan? paano kung mawawala sakin si Edward Barber? sino na ako? sino na si Kisses Delavin?
haaayyy, simula nung bata pa lang kami ni edward ay magkasama na kami, kaya nga ngayong highschool na kami nakakatakot dahil ngayon lang kami maghihiwalay, alam kong malungkot sya at ganun din naman ako kaso ayokong naghigh school dito sa germany, gustong gusto ko na talaga bumalik ng pinas.
BINABASA MO ANG
The Unexpected Love
Fanfictionmay mga maswerteng tao na nahanap na yung taong para sa kanila, may mga taong patuloy na naghahanap at may iba na sumuko na, pero yung pinakamasaklap eh yung na sayo na pinakawalan mo pa. katulad ko .... na sa akin na , pinakawalan ko pa! tanga noh?
