Bu aralar neredeyim, nasılım bilmiyorum. Sussam şiir, yazsam roman oluyor. Hiç kimseyi sevemedim onun kadar. Karadeniz'in ortasında susuz kaldım. Ege'de "Biz dostuz! .." diye bağırdım. Kafamdakileri en son Van Gölü Canavarına anlattım; "Ben yokum" dedi. Tuz Gölünde içim yandı sonra. Değişemedim seni bir damla suya. Meriç'le Tunca'ya senden bahsettim, taştı. Yollar kapandı. Yüzlerce mağdur ettiğin insanlar var, Benim gibi. Sen ki; Marmara'da tsunami... Ben ki; Marmara'da en çok, Senin dalgalanan saçlarını sevdi. Bu şiir böyle bitmedi, Burada bitmedi. Çiseleyen bir yağmurda devam edecek... (09.02.2015 02:03)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
