Ay bu gece yarım, puslu... Diyeceksin ki; bu adam yine gece yazmış, Sabahlamış. Acaba hangi satırında beni anlatmış? Sensizliği kanayana dek, Yaşayacağım geceler var bir tek. Ben en çok gece yazarım, Yazdığım kadar varım. Ben senin elinden, Sen benim kalemimden tuttun belki. Sana dokununca değişti kimyam. Kalbimi ayakta tutan senin ellerin miydi? Peki, kim çekti kırk katlı gökdeleni, Havaya uçuran pimi? Duyduğuma göre bu enkaz altında kalanın, Yokmuş kalbinde kimi kimsesi. Çok büyük bir kalbin var. Sığışabilir miyiz bir fotoğraf karesine? Yüzüm alışır mı yabancı gelen tebessüme? Gülümseyince güler mi gözlerimin içi senin gibi? Bir fotoğraf karesi, sen ve ben... Çok mu zor? Hadi ayakta alkışla şair ettiğin adamı. Ben seni yüreğim ağzımda, Elim bağrımda sevdim. Alkışlar bitmesin, bak işte sahnedeyim. Sihirbazım... Kaybettim kendimi gözlerinde. Bulabilene aşk olsun. Elimde kırmızı bir mendil... Onu da kaybedeceğim. Gözyaşının düştüğü, kokunun karıştığı bu mendili, Tek nefeste kaybettim gördün mü? Ah bir bilsen, Ben daha neleri böyle kaybettim... (28.02.2015 05:54)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
