Herşeye rağmen kurtulduğum için seviniyordum. O hastaneden çıktığımda karşımda Bill amcamı ve Sue yengemi gördüm. Yanlarına koşarak gidip; "Beni buraya siz getirdiniz,değilmi?! Burası insanı delirtecek bir yer. Kim tedavi oluyor burada ha? dedikten sonra ''Burası sadece bize göre bi hastane ve sende bizden birisin.''dediler. O an cidden çıldırdım.Sinirden napacağımı bilemedim ve dedimki;'' Ben sizin gibi psikopat değilim,olamam.Babamlara sizin gerçek yüzünüzü hemen anlatıcam.'' dediğim an bana gülümsediler,sanki bana acıyormuş gibi...
Eve döndük ve ben telefonumu alıp hemen annemleri aramaya odama çıktım.Ellerim titriyordu ve numaraları hızlı hızlı yazıyordum,telefon çalmaya başladı;
+Alo?Ash nerelerdesin sen?Neden hiç aramıyorsun bizi.Sana ve Bill amcana dün hiç ulaşamadık.
-Anne sana anlatmam gereken çok önemli şeyler var,bana inanmayacağını biliyorum ama dinle beni..Bu ailede farklı bir şey var,onların inançları çok farklı,başka şeylerle iletişim kurmaya çalışıyorlar,burdan kurtulmak istiyorum.
Annem uzun süre sustu...
+Hımm,bunlar senin aklında canlandırdığın şeyler Ashley.Hem senin artık okula gitmen gerekmiyor mu? Ayrıca böyle saçma sapan şeyleri düşünmeyi bırak ve okuluna önem ver.Hadi sen okula hazırlan,seni seviyorum.Kendine iyi bak.
Benim cevap vermeme bile vakit kalmadan telefonu kapattı.İnanamıyorum ya! Annem bana inanmıyor ve sanırım benim deli olduğumu düşünmeye başladı.Gözlerimden yaşlar akıyordu ve bunu durduramıyordum.Nerdeyse 10 dakikadır ağlıyordum ama okula hazırlanmam lazımdı.Hızlı hızlı giyindim saçlarımı taradım çantamı alıp aşağıya inicektim,işte en zor kısım.Onların yüzünü bile görmek istemiyordum.Koşarak aşağı indim kapıyı açtım ve arkama bile bakmadan kapıyı çarptım.Taksiyi aradım ve evin önünde beklemeye başladım.Beklerken,çok uzakta,bana bakarak buraya doğru yaklaşan bir kız gördüm.Sanki...sanki bu hastanede bana doğru ilerleyen kıza benziyordu.Taksinin hemen gelmesini istiyordum.Ama bana daha fazla yaklaşmaya başlamıştı.O sırada taksi geldi ve geldiği an tam biniyordum ki o kız elimden çekiştirmeye başladı,çok korkunçtu.Çığlık atarak bağırdım ve elimi ondan kurtardım ve kapıyı hemen kapattım.Derin derin bi nefes aldım taksiciye gidiceğim yeri söyleyecektim ki arabanın başında bi an o kızı gördüm ve tam 1 saniye sonra bunun sadece halüsinasyon olduğunu anladım.
Okula gelmiştim.Bugün sadece bir dersim vardı ve dersten sonra Jane ile buluşacaktım.Derse girdim ve tabiiki şu yaşadıklarım yüzünden dersi 1 dakika bile dinleyemedim.Zil çaldı hemen okuldan çıkıp Jane ile buluşacağım yere gittim.Ona olanları anlatıcaktım.
Buluşacağımız yer yakın olduğu için hemen oraya vardım.Jane'de gelmişti zaten.Ona olanları anlattım ve beni dikkatle dinledi.Ben herşeyi anlattıktan sonra dediği şey ise;
''Sanırım senin gördüğün varlıkları,bende görmeye başladım.Ama bunun ne olduğunu anlayamıyorum.''
