Eros. //Victuuri

Rozdzial I

Yuri chodzil zmieszany po parkingu przy lodowisku, co chwile zerkajac w jego strone. Jego kondycja pogorszyla się od czasu, kiedy ostatni raz miał na nogach lyzwy. Patrzac przez oszklone drzwi lodowiska widzial recepcje, w ktorej przy wysokim blacie siedziala usmiechnieta brunetka i wesolo witala wszystkich gosci, pomagajac dobrac odpowiedni rozmiar lyzew.

-Usmiech jest zarazliwy – pomyslal chlopak z delikatnym usmiechem, poprawiajac bawelniany szalik.

Po paru minutach postanowil wrocic do domu z mysla, ze ten sport nie jest już dla niego. Odwrocil się szybko i przeszedl pare krokow, az nie upadl z impetem na ziemie.

-Jak ty chodzisz?!

Yuri lezac zaklopotany rozejrzal się. Naprzeciwko niego siedzial niewysoki, szczuply i drobny blondyn o dzieciecej urodzie. Blondyn wstal szybko poprawiajac swoja bluze w tygrysie paski i zawiazal kolorowe trampki.

-Przepraszam - wydukal lekko oszolomiony i zdezorientowany Yuri, ale mlodego chlopaka już nie było.

Ociezaly probowal podniesc się z twardego betonu, ale nie mogl znalezc swoich okularow. Jedyne co widzial to kolorowe plamy.

-Chlopcze, szukasz swoich okularow?

Katsuki nawet nie zdazyl odpowiedziec nieznajomemu mezczyznie, bo ten szybko wlozyl mu je na nos.

Przed Yurim stal szczuply chlopak o mocnych rysach twarzy i bialych wlosach. Usmiechal się zalotnie pokazujac swoje idealnie biale zeby. Na ramieniu miał duza, biala torbe z nadrukowanym logo druzyny hokejowej.

-Czesc, jestem Victor, Vic, Vicchan, jak wolisz – mowil z wielkim usmiechem.

-C-czesc...

-Co ty taki sztywny? Idziesz na lodowisko?

Brunet zerkal w oczy Victora, dopiero po dluzszej chwili odpowiadajac:

-Nie... Nie umiem jezdzic – sklamal Yuri.

-Och... To żaden problem! Z wielka checia cie naucze, a treningi przeloze na inny termin.

-Nie ma potrzeby. Tylko przechodzilem... Eee... To na razie!

Katsuki szybkim krokiem oddalil się od lodowiska, a Vic patrzyl na uciekajacego Yuriego wyraznie zmieszany.