So-Called LOVE ( OnGoing )

Chapter 7 : Waaaaah!! TT_TT

 UPDATE. UPDATE. UPDATE.

READ + VOTE + COMMENT = HAPPY AUTHOR! \(^__^)/

 Chapter 7 : Waaaaah !! TT_TT

Inihatid ko si Lola sa bahay nila, marami din akong nalaman tungkol sakanya kaso di ko pa pala natatanong kung bakit di pa sya sumama sa mga kamag anak nya..

“Lola, bakit po pala di pa kayo sumama sa mga kamag-anak nyo?” nagtataka lang talaga ako.. masisisi nyo ba ako? HINDI! HAHAHA

“Ah yun ba, di ko pa kasi kayang iwan tong bahay na to.. maraming ala-ala ang naiwan dito ng aking asawa at mga anak...”

“Edi yung nasa abroad po eh yung mga anak at asawa nyo ?”

“Matagal ng wala ang aking asawa, 3 anak ko nalang ang naiwan sakin” sagot ni Lola sakin … hhmm wala??? ibig sabihin patay na? ah OO yun nga yun. Medyo slow (-__-)"

“Sorry po Lola” paghingi ko ng pasensya kay Lola.

“Ayos lang apo..” nakangiting sagot nya

“Lola, pwede po ba akong dumalaw dalaw dito?” saad ko sakanya, wala naman kasi syang kasama dito. Nakakalungkot kaya yun.

“Oo naman apo, sayang at wala si Xander para mapakilala kita.” Teka kala ko ba wala na syang kasama? Eh sino yung Xander? Di kaya aso nya o kaya pusa? hhmmm ..

“S-sino po si X-xander?” pagtataka kong tanong..

“Katulad mo, nakilala ko din sya sa plaza.. Tinulungan nya din ako at inihatid dito sa aking bahay.. Simula nun lagi na din syang bumibisita dito” ah yun pala yun, HAHAHA ang bastos ko naman.. ginawa kong hayop yung Xander na yun.. malay ko ba kasi diba? HAHAHA peace! (^_^)v

“Ganon po pala, kala ko kung sino sya. Ah lola una na po ako ah.. kaylangan ko na din po umalis eh. Punta nalang po ulit ako dito sa susunod.. “

“Sige apo, mag iingat ka..”

“Opo Lola (^_^)”

Hinatid ako ni Lola sa may gate at pumasok na ulit sya. 

-------------------------------------------------------------

Umuwi na ako. Naabutan ko si Manang Ising na may kausap sa telepono. Halatang malungkot sya, bakit kaya? Bukas ko nalang sya tatanungin. Mukhang matagal pa sila mag uusap ng kausap nya eh..

Umakyat na ko sa kwarto ko, naligo at nahiga.. naisip ko nalang bigla yung ...

Cake…

Ang sarap ng cake na yun. Katulad na katulad ng gawa ni Mommy. Sana natuto pala ako mag bake.

Sana makilala ko yung boss ng Sweetened-Cake House. Gusto kong magpaturo maggawa ng ganung kasarap na cake. Tas ipapatikim ko kay Mommy at Daddy.. pati na rin kay Manang Ising ..

** TOK **

** TOK **

“Miss Star? Gising ka pa?” Si Manang Ising..

“Opo.” At binuksan ko yung pintuan.. “Bakit po?”

“Kasi tumawag ang anak ko.. may sakit daw ang apo ko.. kaylangan kong umuwi muna sa probinsya namin.” Sabi ni Manang Ising na may namumuong luha sa gilid ng mata..

“Okay lang po Manang..” Niyakap ko sya ng mahigpit..

“Anak, tatawag ako sa Mommy mo.. sasabihin ko na magpadala sya ng tutulong sayo dito..” nag-aalalang sabi ni Manang ..