ARKADAŞ

1.BÖLÜM

Selam arkadaşlar. Bu benim yayınladığım ilk hikaye. Size sadece tanıtım gibi bir bölüm yayınladım. Diğer bölümler çok sonra gelecek. Beğenmeniz dileğiyle :D <3

1.BÖLÜM

Her zaman ki gibi alarmın sesiyle uyandım. Lanet saat beni deli ediyordu. Kafamı oldukça bezgin bir hareketle yataktan kaldırıp saati görmeye çalıştım. Saat 6.20 idi. Yorganı üşengeç bir tavırla üzerimden itip yataktan kalktım. Banyoya gidip gerekli ihtiyaçlarımı gördükten sonra odama geri geldim. 

Selam bu arada. Size kendimden bahsetmeyi unuttum. Ben İzgi. 15 yaşındayım. Liseye yeni adımını atmış bir öğrenciyim. Size sadece üşengeç olduğumu söyleyeceğim. Beni ileri ki zamanlarda zaten tanırsınız. Boşuna uzatmaya gerek yok. 

İkinci dönemin ilk günü için hazırlanmış bulunmaktayım. Okulumuz yarı sivil. Yani rahatça dar pantolonlarımı giyebiliyorum. Evet çok şanslıyız. Bu tiple bırakın da azıcık şansım olsun. 

Okula otobüsle gidiyorum. Sekize çeyrek kala ders başlıyor arkadaşlar. Siz o saatte mışıl mışıl uyuyun tabi. 

Birkaç şey atıştırıp evden çıktım. Telefonumu çıkarıp mesajlarımı kontrol ettim. Ah! Tabi ki mesaj yok. Beni Avea'dan başka kim arayıp sorar. O da atmamış zaten. Piç herif. 

Durakta iki dakika bekledikten sonra gelen otobüse bindim. Kızlar birazdan şansım için bana sövebilirsiniz. 

Dokuzlarda tatlı bulduğum çocuk olan Reha ile aynı otobüsteyiz. Bekleyin daha bitmedi. Tek boş olan koltuk ise onun yanı. Yavaş ve umursamaz adımlarla yanına ilerledim ve oturdum. Telefonumu çıkartıp kulaklığımı taktım. Son ses Eminem - Not Afraid açıp geriye yaslandım. Elimde tuttuğum Baştan Çıkarılmış'ı açıp okumaya başladım. Gece Evi bir harika millet. Favori karaktlerim Kalona ve Erik. Eğer okumadıysanız tavsiye ederim. Hemen okuyun. 

Yan gözle Reha'ya baktığımda kitabıma resmen kafasını soktuğunu farkettim. Sakince kulaklıklarımı çıkarıp ona döndüm.

''Çok istiyorsan kitabı bitirdikten sonra sana verebilirim meraklı'' dedim.

''Meraklı falan değilim sadece adını öğrenmek istedim'' dedi.

''Gece Evi serisi. Altıncı kitap. Adı da Baştan Çıkarılmış'' dedim ve kulaklıklarımı takıp kitabıma döndüm. Ne yapabilirdim ki ? Erik'le aramıza girmeseydi o da.

25 dakika sonra ineceğim durağa geldiğimizi farkettim. Kitabı kapatıp çantama koydum. Kulaklıklarımı da çıkarıp yerimden kalktım. Düğmeye bastım ve durakta inip karşıya geçtim. Okula çıkan sokağa girip yürümeye başladım. Okula ulaştığımda sınıfa çıkıp çantamı sırama fırlattım ve koşarak aşağı indim. Kızlar kesinlikle bankta oturuyor olmalılar.

Pamira ve Doğay bankta oturuyorlardı. Esen gelmemişti. Doğay bankta oturuyordu. Pamira'nın bana arkası dönüktü. Beni farkeden Doğay'a sinsice sırıtıp Pamira'nın arkasından sessizce yaklaştım. Öyle heyecanla konuşuyordu ki. Ellerimi beline dokundurup bağırdım. 

''PAMİRA''

''HAYY AMINA KOYİMM'' diye bağıran Pamira'ya ben ve Doğay kahkahalarımızla bahçeyi inleterek eşlik ediyorduk. Gülmekten gözlerim sulanmıştı. 

Bahçedeki herkes bize bakıyordu. Ama umurumuzda değildi. Bizi dikkat çekmeye çalışan sürtükler olarak düşünebilirlerdi. Söylediğim gibi umurumuzda değil. Biz sadece eğlenmek ve gençiliğimizin tadını çıkarmak istiyoruz. 

Sonunda sustuğumuzda Pamira bize küfür ediyordu. 

''Allah aşkına kes sesini. Beynimi siktin'' diye yakındım.