Lauren
Ally gülmeyi kesecek misin?
Homurdanarak söylediğim şeyle birlikte daha fazla gülmeye başladı. Kaşlarımı çatıp kolundan tuttum ve diğer elimle ağzını kapattım.
Eğer yakalanırsak hayatımız biter, biliyorsun değil mi?
Elimi ağzından çektim ve yüzüne baktım. O günü hatırladım, Ally de hatırlamış olacak ki gülümsedi ve kaşlarını havaya kaldırdı.
Yaşıyor muyuz?
Kıkırdadım ve içeriye doğru ittirdim. Çatıya çıkmaya çalışıyorduk, yeni gelen müdür yüzünden her şey çok daha zor oluyordu. Tuvalete gitmemiz bile sıkıntı oluyordu. Gardiyanlar bekliyordu, bu kadar sıkı yönetime kimin ihtiyacı vardı ki? Hapishanedeki herkes buradan çıkamayacağının farkındaydı. Camila ve Normani de içeriye girdiğinde kapıyı kapatıp derin bir nefes aldım. Sessiz olmaya özen göstererek merdivenleri tırmandık ve çatıya çıktık. Soğuk hava tenime çarparken ürperdim, ama çok iyi hissettirmişti. Duvardaki kelebek hala duruyordu, biraz akmıştı o kadar. Gülümseyerek dibine oturdum ve diğerlerinin de gelmesini bekledim. Herkes yanıma oturduğunda Camila kolumu tuttu ve öptü.
Neden buradayız?
Omuz silkip bakışlarımı şehrin ışıklarına çevirdim. Her yılın bugününde havai fişek gösterisi oluyordu. Kaçırmış olamazdık, hücreye sesleri gelirdi. Ally ve Normani de birbirlerine sokulmuş ellerini ısıtmaya çalışıyorlardı. Camila bana daha da sokulurken bir kolumu kaldırıp ona sardım. Geçen sene bugün sahilde Dinah ve Mike'la beraberdim. İç çekip sanki mümkünmüş gibi onu daha da sıktım. Herkes konuşmadan karşıya bakıyordu. Camila'ya yaklaşıp saçlarına bir öpücük kondurdum.
Seninle dışarıda olmak isterdim. İnan bana Camila, hayatıma daha önce girseydin bu lanet yerde olmazdık. Üzgünüm.
Başını çevirip gözlerimin içine baktı. Burada olmamızı bir nevi de olsa ben sağlamıştım, suçlu hissediyordum. Dışarıda çok güzel bir hayatı olabilirdi. Hapishanenin kokuşmuş yemeklerini yemek zorunda olmazdı. Ve daha bir çok şey. Elini kaldırdı ve çenemi tuttu.
Bunun için üzgün değilim Lauren. Hiç olmadım.
Sıcak nefesini yüzümde hissediyordum.
Şuan burada, kollarının arasında daha önce hiçbir yerde olmadığım kadar mutluyum. Beni mutlu ettiğin için mi üzgünsün?
Başımı iki yana salladım ve gülümsedim. Mutlu olmasını istiyordum, mutlu olmayı hak ediyordu. Ona doğru eğildim ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Geri çekilmeme fırsat vermeden alt dudağımı dişleri arasına alıp kanatırcasına ısırdı. Ağzımdan kaçan inlemeye engel olamadım, yana kıvrılan dudakları gülümsediğini belli ediyordu. Sıcak ve yumuşak dudakları beni deli ediyordu. Daha fazlasını istiyordum. Daha fazlasına ihtiyacım vardı. Ona ihtiyacım vardı. Nefes almak için ayrıldığımızda bize dik dik bakan Ally ve Normani'yle karşılaştık.
Şuan porno izleme havamda değilim kızlar, üzgünüm.
Ally'nin söylediği şeyle birlikte gülümsedim ve ellerimi havaya kaldırdım. Bir parmağımla Camila'yı gösterip dudaklarımı büzdüm.
Beni o kışkırttı. Suçsuzum.
Ufak bir kahkaha attığımızda Camila burnundan soluyordu.
Ne? Yalan mı? Çenemi tutup nefesini yüzüme üfleyen sensin.
Gözlerimi kısıp gülümsedim ve onu kendime çekip sarıldım. Kollarını göğsünde birleştirmişti, şuan o kadar tatlı gözüküyordu ki. Vücudunun her yerini öpmek istiyordum. Başını kaldırdı ve kulağıma fısıldadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fall Apart | Camren
Fanfic"Sanki en iyi resimler çoktan çizilmiş, en iyi şiirler çoktan yazılmış, en iyi senaryolar en iyi oyuncular tarafından oynanmış gibi.. Yoksa boşa geçen bu hayatın başka hiçbir açıklaması olamazdı." Kafasını yukarı kaldırıp gözlerini gözlerimle bulu...