yanlızlığın ezgisi

bölüm1/başlangıç

Benim hayatım 6 yaşındayken annemin kendini asmasılya bitti. Babam yoktu hiçte olmamıştı.Yetimhanede büyümüştüm.Artık ordanda çıkarıldım 18 yaşındayım ama hala tutnamıyorum hayata.Beni hayata tutturan biri vardı onuda kaybetmem an meselesi.Ha bu arada kendimi tanıtmadım ben asya kaya.Kimsem yok hala yetimhanenin kapısında elimde çantamla bekliyorum,bekliyorum..
Tam o sırada bir araba yanaştı kapıya doğru.
-asya hanım?
-buyrun benim.
-buyrun geçin.
-siz de kimsiniz?
-ben teyzenizin şoförüyüm.
Meğer tek değilmişim teyzem varmış be vede bu kadar zengin.Arabaya bindim 2 saatlik yolun sonunda yeni şehrime geldim İZMİR arabadan inince etrafı süzdüm ilk önce yaz mevsiminde olduğumuz için yazlığıns getirdiler beni teyzen beni görünce sanki eskiden tanıyomuş gibi seslendi.
-aah asyacımm nerde kaldınız yaa çok özledim.
Hiç sevmediğim insan tipi.
-geldim. Ama siz kimsiniz?
-Ben teyzen rana aksoy annen benden bahsetmedi sana çünki burda değildim bende istanbula 3 ay önce döndüm ama seninle ilgili herşeyden haberim vardı.
-Şimdi siz teyzemmisiniz?
-Evet aynen öyle.
-Mahir.Asyanın eşyalarını çıkarın odasına.
Odama geldiğimde baya büyüktü yani yazlıktaki odam böyleyse gerçek evdekini çok merak ediyorum.
Akşama doğru yemeğe indim masa harikaydı evet evet cidden harikaydı. Teyzemle konuşurken beni okula vereceğini söyledi ve KOLEJ'E  şaşırmıştım daha önce hiç gitmemiştim. İstanbula gidince yazdıracakmış beni.Akşam yemeğinden sonra ben odama çıktım.Teyzem elinde telefon,ipad ve 2 tane kulaklık ka geldi.
-al bakalım bu telefonun buda ipad internet şifresi girili odandakide internetin iyi geceler tatlımm.
Dedikten sonra çıktı ben çok şaşırdım telefon yeni model ve bende vardı yani çok şaşırmıştım sosyal apda vakit geçirirken saat geçe 03:23 tü ve artık uyumalıydım.