Fakat Sevgili Kyungsoo, Bu Senin Sahnen

Şarkı: The Strumbellas - Spirits

HAVADİS GAZETESİ

Ekim, 1967

YUN MIN JUNG'A BOMBALI SUİKAST

Geçtiğimiz gün öğle vakitlerinde Seul Hukuk Adliyesi çalışanı Yun Min Jung(soldaki fotoğrafta en başta, başkanlık tarafından verilen bir baloda), Ulsan'dan gelen kargonun içerisindeki bombanın patlaması sonucu hayatını kaybetti.

İfadesi alınan asistanın gelen kargoyu Min Jung'a verdikten sonra departmanın diğer çalışanları gibi öğle iznine çıktığı belirtildi. Patlamanın ardında kimler olduğuna dair bir ipucuna henüz rastlanmadı.

Kadın ve çocuk haklarının tutkulu bir savunucusu olan başarılı savcıya veda bugün memleketi Daegu'da gerçekleştirilecek.

BU GÖSTERİ KAÇMAZ! RORSCHACH GUNDERSON YEPYENİ İÇERİKLERİYLE SAHNEDE!

Ünlü sihirbaz ekibiyle turlarının ikinci ayağında bu Pazar Seul'de sahne alac—

"Şu gazeteyi ver hele Kyungsoo, şuncacık kafanla anlarmış gibi okumaz mısın bir de, ayar edersin adamı."

Evin en küçük oğlu olan Kyungsoo, elindeki gazeteyi hızla odaya girip tek kişilik geniş koltuğa kurulan babasına uzattı. Babası okuyacaklarına kapılıp söylenmeye başlamadan evvel odadan gitmeliydi bir şekilde aksi takdirde okuması bitene kadar pencere önündeki koltukta omuzlarını düşürmeksizin oturmayı sürdürmesi gerekecekti. Ön sayfada küçük bir bölmede yer alan vergi zamı haberini olur da okursa elindeki gazeteden çıkaramadığı hınçla saldırganlığını ona yöneltme ihtimali de cabasıydı.

"İzninizle tuvalete gideceğim."

Tuvaletin ışığı aydınlanırken ucuz atlattığını belirten sızlanmaları duydu.
"Tanrı aşkına zam mı! Küçük esnafla alıp veremediğiniz ne!"

Bir müddet öylece durup suyla doldurduğu tası tuvalete boşalttıktan sonra elini yıkayıp hızla abisiyle paylaştığı odaya girdi. Evdeki bu oda sadece ve sadece devlet dairesinde çalışan abisi geldiğinde ısıtılırdı, günün geri kalanında her daim soğuktu. Kyungsoo camlar kapalıyken dahi odada dışarısından farksız bir rüzgarın estiğine yemin edebilirdi.

Üstündeki örgü hırkaya daha sıkı sarınıp küçük çalışma masasına ilerledi.

Abisinin gelmesine bir saat vardı, geldiğinde onu ders çalışmış olduğuna ikna etmeliydi. Ders kitaplarından birini önüne çekti ve sırf yapmış olmak için satırları işaretlemeye başladı.

Kyungsoo'nun şu hayatta kendine dair bildiği en iyi şey mekteple zerre olsun alakasının olmayışıydı. Ne kadar göstermelik yaparsa yapsın Kyungsoo hiçbir zaman iyi bir öğrenci olmamıştı, sadece insanları sıkı çalıştığına ikna edebilmişti. Onu üniversiteye yazan abisi ve babasına da  gıkını bile çıkartamamıştı, hem zaten nasıl diyebilirdi ki? Bir diploma alması gerekliydi.

En azından 2 yıl öncesine kadar durum buydu.

Son 2 yıldır okulda belirli başlı gruplanmalar olmuştu.Devletin kararıyla Vietkonglarla karşılıklı çatışmaların gerçekleşmesi bu gerginliği hat safhaya taşımıştı. Başta tek başına okula gelmeyen öğrenciler artık küçük gruplar halinde dahi gelemiyordu. Her an tarafların birbiriyle çakışma riski vardı, dillendirilmese de herkes olan bitenin farkındaydı ve bu beklenen bir şeydi. Nitekim Kyungsoo abisinin de bağlantılarıyla en uslu taraftaydı. Bulunduğu topluluk diğer iki kesimin aksine kesin bir taraf tutmuyordu, belki bu yüzden belki de ciddiye alınmadıklarından önleri kesilmeden okula gidip gelebiliyorlardı.