Hayattaki Tek Şansım

~ 1 ~

Yürüyorum...

Yağmurun altında öylece yürüyorum.
Karanlık sokakta tek kalmış bir çocuk gibi...
Göz yaşlarımla beraber yağmurda bana eşlik ediyor.

Annem, bana hep güçlü olmamı söylerdi.
Güçsüzüm... Güçsüzüm çünkü yanımda sen yoksun.
Neden? Neden? beni bırakıp gitmeyi seçtin ha neden? 
Anneme kızgınım bana hep beni bırakmayacağını söylemişti.

Ahhh lanet kazada bir tek annem mi? 
H-hayır annem beni bırakmamıştır değil mi?

Beynimde dönen sorular.
Sağımda bir melek solumda ise bir şeytan...

" hayır o seni görebiliyor sen göremiyor olabilirsin ama o seni bırakmadı. " diyordu melek.

" O seni sonsuza denk tek başına bıraktı seni üzmek için seni terk etti sözünü  tutamadı. " diyordu şeytan

Kırık camların arasına çökmüştüm.
Aklıma gelen ilk sözler canımı öyle yakıyordu ki

Ölmek istiyorum.
Ölmek istiyorum bu yaşadığım anıları unutmak istiyorum.

Yağmurun altında bağırarak

" HAYAT SENDEN ÇOK ŞEY Mİ? İSTİYORUM. " dedim.

Ben ağlarken yağmurun hızlanması bana eşlik eden o sesi şiddet dolu şimşek çakışı bulutların ağlayıp üzerime dökülmesi sanki bir çiçeğe sahibi su verirmişcesine

Üzgünüm ama artık hayatta bulunmamam gerek hepsi benim suçum annemin ölmesi,babamın bizi terk etmesi, abim'in beni hergün dövmesi
Ne güzel hayat demi cidden cennet gibi bir hayat yaşıyorum değil mi? 

1 hafta önce

"Anneeee ben çıkıyorum" dedim.

" Tamam kızım gel bir öpeyim o gamzeli yanaklarından " dedi annem

" Bende seni öpeyim" dedim.

" Yunnn!!!! "  olamaz bu abim'in sesi hemen gitmeliydim.
Ahh yine yakalandım.

" Efendim abi" dedim.

" Nereye? " dedi abim

" Şey abi arkadaşım'ın doğum günü var da oraya gitmeliyim " dedim. Korkulu gözlerle

" Bana sordun mu? " dedi abim

" Annem' den izin aldım zaten abi izin verdi." dedim.

" Annem'den sonra bu evde bir abi'nin yaşadığını unuttun herhalde gidemezsinn!!!" dedi abim

" Ama...a-a-abi" dedim içten bir sesimle
" Gidemezsin!! bu kadar " dedi abim

" Oğlum bırak eğlensin ne olacak ki?" dedi annem

Abim'in gözlerine baktım.
Lütfen lütfen dercesine

" Git koşş!!  Erkekler seni bekliyor.  Küçük sürtük"  dedi abim

Bu dediğine üzülmüştüm cidden ağlayacak gibi oldum.
Annem abim'e bir şey diyemiyordu.
Annem kızsa bile aldırış etmiyordu.

" A-abi öyle deme üzülüyorum" dedim titreyen sesimle

" hah üzülüyormuş erkeklerin altına girerken öyle demiyorsun ama" dedi abim...