Serseri ve Çirkin (2)♐

"Hayata ara verdim."♐

Bölüm 2

Kimya

O dövüşten sonra polisler geldi ve ilk mukatımı işledim.Utancımdan yerin dibine girdim gerçekten ailemizi çağırmasalarda çünkü 21 yaşındayız ama polisin olayları anlatırken bana bakışı utancımı on kat arttırmıştı gerçekten.Herneyse ama yağızın beni koruması hoşuma gitmişti.Her ne kadar ailemizi çağırmasalarda tabi babamdan kaçar mı?Herşeyi öğrenince birde adamı dövmeye o kalkıştı.

Tam oldu.Benim kendimi koruyabileceğimi hiç düşünmüyorlar galiba.Tamam hayatım evde kitap okumakla geçiyor olabilir ama en azından çevremde neler olduğunu bilecek yaştayım.Anlamıyorum neden herkes bana böyle davranıyor.

O olaydan sonra okyanusla kavga ettim çünkü mal gibi neden kabul ettiğimi söyleyip durdu.Annem beni teselli etmeye çalışsada babam yüzüme bakmıyor du çünkü okyanusa alışsalarda kendi kızının hep masum kalmasını istiyor.

Beni en çok bu üzüyor babamın gurur duyduğu biri olmak istiyorum annem gibi.Ama elimden geldiğince çabalıyorum kardeşlerimin aksine o kadar zeki değilim ve bir şeyi öğrenmek için çok çabalamam gerekiyor.

Lisede yaşadıklarımdan sonra zaten çabalamayı bıraktım.Boşa kürek çekmek istemedim beklide kendi iradesizliğimdir.Herneyse sonuç olarak babam benimle konuşmuyor ve bu beni hem sinir ediyor hemde kızdırıyor çünkü o adamın bana sarkmasının suçlusu ben değilim yani bir bakıma .

Madem o benimle konuşmuyor bende konuşmayacağım.Acıktım en iyisi aşağı inmek gerçi babamın dün bana bağırmasından sonra onu görmek istemiyorum ama neyse ki dün Özkan amcada buradaydı sakinleştirdi.

Yoksa sinirlenince ne dediğimi bilmiyorum babamdan ççok ona söyleyeceklerimden korkuyorum.Sadece normal olmak istiyorum kız arkadaşlarımın olmasını beraber film izlemeyi ilerde kocam olacak güzel bir sevgilimin olmasını istiyorum.

Ama ben bunları ancak kitaplarda okuyorum ve ne kadar özendiğimi bilemezsiniz .Üstümdeki yorganı yere atıp odamdan çıktım.

Üstümde yine bir eşofman ve bol ama ince bir bluz vardı.Aşağı indiğimde onlarda beni beklemiyor olacak olsalarki şaşırdılar çünkü babam hala çok kızgındı.

Beni görünce yüzünü daha sert bir ifade aldı ama annem hemen söze girdi çünkü ortam çok  gergindi.Hemen gidip kendi yerime oturdum.Bende kızgındım bana bu kadarmı güvenmiyorlardıda böyle davranıyorlardı.

“İnanç ödevlerini yaptın mı oğlum.”

Ortamı dağıtmaya çalışıyordu ama nafile babamın sert sesiyle daha fazla dayanamadım.

“Kimya odanda yiyeceksin.”

“Hayır yemeyeceğim.”

“Anlamadım.”

Bana öyle bir bakıyordu kendi babamı tanıyamadım.

“Yemeyeceğim.”

“Dün yaptıklarından sonra hala  cevap mı veriyorsun.”

Okyanus araya girmeye çalıştı.”

“Bab---“

“Sus oktyanus beni savunma çünkü kötü bir şey yapmadım hiçbir suçum olmadığı halde sadece bir oyundu bana bu kadar çok güvendiğiniz için teşekkürler.”

Deyip kapıya yöneldim.

“Nereye?”

“Cehennemin dibine okyanus cehennemin dibine”

“Hiçbir yere gitmiyorsun.”

Babamı dinlemeyip üstüme hiçbirşey almadan evden çıktım.Gözyaşlarımı daha fazla tutmadım.Yağmur yağmaya başladı.Sırıksıklam ıslanıyordum ama umrumda değildi.

Tam siteden çıkarken kafamı birine tosladım yağmurdan artık önümü göremiyordum.Kafamı kaldırmamla yağızla göz göze gelmem bir oldu doğru ya bu gece okyanusla dışarıya çıkacaklardı.

Şuanda onu önemsemeyecek kadar üzgünüm.Yağmur damlalarıyla gözyaşlarım birbirine karışıyordu.Onun karşında bu haldeyken  neden beni sevsin ki hiç umut bile yoktu.Daha fazla böyle kalamayacağımı anlayıp yanından geçecekken Kolumdan tutup  gitmemi engelledi.

“Nereye?”

Onada cehennemin dibine derdim ama diyemedim.

“Her neyse benim karım olacağana  göre bu saatte üstün sırıksıklam dışarda  dolaşmanın bir sebebi olmalı?”

“Ne karısı?”

Beni cevaplamadan önce üstündeki ceketi çıkarıp benim etrafıma dolayıp beni kucağına aldı.

Ben hala şoktayım o karım mı demişti ben mi yanlış anlamıştım şaka yapıyordu heralde olamaz dimi annemlerin dün neden o kadar ciddi olduklarını şimdi hayır beynim durdu eğer şu anda yağızın kucağında olmasaydım heralde bayılırdım.

Kendime bile itiraf edemediğim defalarca kendime yasakladığım kişiyi benimle evlendirmek için mi o kadar ciddiydiler.

Ben bunları düşünürken yağız çoktan beni eve getirmişti.Annemlere bakınca onlarda ses çıkarmadılar sanırım sadece benim haberim yoktu.Yoksa neden yağızın beni odama taşımasına izin versinler ki.

Yağız beni yatağın üstüne bırakıp üstümdeki bol tişörtü üzerimden çıkardı üşüyordum sadece kalbim edepsizce çarpıyor ve ben bu itiraftan ölesiye korkuyordum.Üzerimde ki atletede uzanacakken elini tuttum.

O kadarda kendimden geçmemiştim.Yüzündeki o soğuk ifadeyle elini çekti.

“Meraklısı değilim yarın nişan var hasta olma birde senle uğraşamam zaten babam sağ olsun bir sen eksiktin.Müstakbel karıcım.”

Deyip odadan çıktı bu çocuk neden bahsediyordu.Canım çok yanıyordu beni öylece bırakıp odadan çıktı.

Benden bu kadarmı nefret ediyor her ne kadar onunla evleneceğimi duysamda beni sevmeyen bir adama kendime bile itiraf edemediğim sevgim yetermi ki ben nasıl Allahım yardım et.Ben nasıl dayanacağım.

Yağız çıktıktan beş dakika sonra annem daldı odaya .

“Kimya bak seni zorlamak istemiyoruz sana her şeyi anlatmış yağız hadi kalk üstünü değiştir sonra devam edelim hasta olucaksın.”

Beni kendimden daha fazla düşünen güzel annem.Onu kırmayıp hayata biraz ara verdim nasıl oluyorsa artık, banyoya girip kaynar derecede sıcaklıkta yıkandım aslında her zaman sıcak suyla yıkanıyorum.

Banyo yapıp üstümü değiştirdikten sonra tekrar annemin yanına gittim.

“Kimya ,dün aslı ve Özkanlara gittik babanla .Biliyorsun aslında seni tanıyorum kızım ve ne kadar aşık olduğunuda görebiliyorum sadece yağızın kötü bir deneyimi olmuş ve aslı çok fazla üzülüyor kendi çocuğunun bu kadar mutsuz olmasına biliyorsun bende babanla aşk evliliği yapmadım ama şuan ona o kadar aşığım ki o zaman nasıl düşündüğümü bile hatırlamıyorum.Aslında aslı bunu önerince baban karşı çıktı ama dün ikinizinde uslanması kararını verdik dün sabaha kadar aslılarla tartıştık ve artık ikinizinde birbirinize ihtiyacınız olduğunu anladık.Onu ne kadar sevdiğini gözlerine her baktığında görüyorum.Onu görünce gözlerin parlıyor aslında bu senin için yarın  nişan yapacağız bunu ne kadar erken bitirirsek ikiniz içinde alışması o kadar kolay olur hadi şimdi uyu ve ona olan aşkını düşün ve neden yaptığımızı anlamaya çalış lütfen benim için ve aslı teyzen için.”

Deyip odadan çıktı.İlk defa benimle böyle uzun bir konuşma yapmıştı.

Aşkın bu kadar acı verdiğini bilmiyordum.Ona ne kadar aşık olsamda o benimle ailesi istediği için evleniyordu.

Benim kalbim onun savaşlarına dayanacak kadar güçlümüydü acaba.

Peki beynim onun saldırılarını unutacak kadar aptalmıydı.

Sevmek bu kadar acı verir miydi?