*****Bölüm On Yedi*****

440 10 0
                                    

"Uyan kardeşim evimize geldik."

Hectorün söylediklerini algıladığımda gözlerimi açtım uyumuş muydum başımı yasladığım göğüsten kaldırdım camdan dışarı baktım evin önündeydik eve gelene kadar uyudum mu ben.

"Hadi in bakalım."

"Hector."

Kendi sesimi duyduğumda yüzümü buruşturdum normal bir ses tonum vardı ama uykudan uyandığım zaman sesim inceliyordu kadın sesine yakın bir ton çıkıyordu. Hectorün kıkırdaması sinirimi bozmuştu her zaman benimle dalga geçerdi içine kadın ruhu girmiş diye arabadan inip eve yürüdüm. Oda beni takip ediyordu gülerek fırsat kolluyordu dalga geçmek için evin kapısından girince ona döndüm.

"Sakın konuşma."

"Bir şey söylemeyecektim." İki elini de havaya kaldırmış gözlerindeki muzip parıltılarla bakıyordu.

"Hiç öyle görünmüyorsun."

Sesim hala inceydi dudaklarını birbirine bastırmıştı kendini önlemek için öksürüp sesimin düzelmesini sağladım oda eliyle çenesini okşuyordu ne düşündüğünü merek etmiştim.

"Bir şeyi merak ediyorum İvy?." İkimiz de koridorun ortasında durmuş konuşuyorduk neyi merak etmişti ki?.

"Neyi?."

Boş bulunup sormuştum çenesindeki eli çekip ayakkabının topuğuyla ayağıma sertçe basmıştı hissettiğim acıyla ciyakladım.

"Hector..."

"İşte bunu." Diyerek gülmeye başlamıştı ne anlatmak istediğini hala anlamamıştım.

"Neyi ayağıma nasıl basılacağını mı?."

"Hayır ayağına bastığımda çıkaracağın sesi ayni kuyruğuna basılmış kedi gibi ciyakladın."

Ayağım hala acıyordu bunları söyleyip odasına koşup kapıyı kilitlemişti arkasından koşup kapıyı yumrukladım.

"Sen kimi hayvan yerine koyuyorsun Hector aç kapıyı saçını başını yolacağım senin aç."

Hayvanlardan nefret ederdim özellikle kedilerden nankör hayvandı en azından benim beslediğim kedi öyleydi ona verdiğim mamayı beğenmeyip elimin üzerini tırmalamıştı. Sanki ona sokakta Havyar veriyorlardı salak kedi odadan yükselen kahkaha sesleriyle kapıya daha çok vurmaya başladım.

"Aç aç diyorum."

"Tanrım İvy sus artık sesin hala aynı ciyaklama gülmekten altıma kaçırmak üzereyim."

"Sen kapıyı aç altına kaçırmak nasıl olurmuş göstereceğim sana üzerine işiycem benim ufaklıkla."

"Ufaklık." Gülme sesleri çoğalmıştı kapıya tekme attım.

"Ne gülüyorsun ya?."

"Senin ufaklığa gülüyorum."

"Ne varmış benim ufaklıkta?."

"En son gördüğümde minicik bir şeydi hala öyle olduğunu düşünüyorum."

"Yaaa o zaman çocuktum be istersen şimdi bak küçük mü?."

*****İRİS*****Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin