Για Την Καρδια Ενος Αγγελου 2 : Μαζι?!

Σεξουαλικο πρόβλημα...!

Ελευθερία

      Ξαφνικά μια φασαρία επικρατεί.
Η μουσική σταματα και ο κόσμος εχει στραφεί στον καυγά.
Ο Αλέξανδρος αρχίζει να πλακωνεται με κάποιον και μαζι εμφανίζεται και η παρέα του.
5 εναντίον ενος.

    Η Λυδία εχει μαζευτεί και κλαίει με λιγμους.

Τα παιδιά μολις βλέπουν το συμβάν τρεχουν να τον βοηθήσουν.

       Γιώργος<< Μείνει εδω! Μην πλησιάσεις σε παρακαλώ>> με φιλάει πεταχτά στα χείλη και τρέχει να μπει στον καυγά.
Πεταγομαι πάνω με αγωνία.
Χριστέ μου κανε να μην χτυπήσει σοβαρά.
      Αντρια<< Ηρεμα εσυ. Ελα να καθησουμε εμείς>> έρχεται και με βάζει να καθησω
     Ελευθερία<<Και.. και αν χτυπήσει?!
Αν..αν του συμβεί τίποτα?!
Κορίτσια καντε κάτι..>> λεω και αρχίζω να τρέμω απο την ταραχη μου
     Κελλυ<< Βαθιές ανάσες... ελα παμε...
Ηρεμα εχει παει η Πενυ και εχουν φωναξει και την αστυνομία>> μου λεει και μου πιάνει το χέρι.
προσπαθεί να με ηρεμήσει αλλα δεν τα πολυ καταφέρνει.

    Η βαβουρα κράτησε περίπου 20 λεπτά ώσπου τελικά η αστυνομία ήρθε και τους πήρε αυτούς και μετα τα παιδιά αποφάσισαν να κλείσουν το μαγαζί.

Μόλις τελείωσε ο πανικός σηκώθηκα πάνω και έτρεξα στην αγκαλιά του Γιώργου.

     Ελευθερία<< Μην το ξανα κανεις ποτε αυτο! Βλακα>> Λεω και τον βαράω στο στήθος.
     Γιωργος<< Αου..>> μορφαζει αλλα χαμογελαει και με ξανα αγκαλιάζει.
Το πρόσωπο του αρχίζει να μελανιαζει και απο την άκρη των χειλιων του τρεχει αίμα.
     Ελευθερία<< Συγνώμη! Πόνεσες>> ρωταω τρομαγμενη
     Γιώργος<< Ηρέμησε μωρο μου. Ειμαι καλα.>> μου χαιδεύει το μάγουλο.
    Πενυ<< Ελευθερία παρε.>> λεει και μου δίνει βαμβάκι και οξιζενε.
Αποτομα γυρίζω στην πραγματικότητα.
Το μαγαζί ειναι ανω κάτω και τα κορίτσια περιποιουντε τους τραυματίες.
      Ελευθερία<< Ελα.. ελα να καθησεις>> του λεω και του δείχνω μια καρεκλα.
Βάζω λίγο οξιζενε στο βαμβάκι και σιγα σιγα περιποιουμε τις πληγές του.
      Δημήτρης<< Σιγα Ποναω>> φωνάζει ο Δημήτρης
      Κελλυ<< Να μην μπλεκωσουνα>> του απαντάει
      Πενυ<< Οχι που θέλατε και καυγαδες τρομάρα σας.>> λεει η Πενυ και χωρίς ελεος πιέζει το βαμβάκι στις γρατσουνιες στο πρόσωπο του.
Πίσω βλέπω την Λυδία να μιλάει στον Αλέξανδρο και τον βοηθάει ενω αυτος της χαμογελαει.
      Σπύρος<< Θα μας πριζετε για πολυ?! Δεν βλέπετε την Ελευθερία ποσο γλυκά τον περιποιειτε τον Γιώργο?! Έλεος πια καριες!>> τους λεει και με τον κοιταζομαστε.
      Πενυ<< Ναι αλλα η Ελευθερία θα τον εχει μια ζωή ενω εμεις οχι. Σκάσε τώρα και μην κουνιέσε!>>
Μια ζωή...?!
Χαμηλωνω το βλέμμα μου και προσπαθώ να επικεντροθω στις πληγές του ενω παράλληλα φισαω για να μην πονάει.
      Σπύρος<< Γιατί μωρο μου σκέφτεσαι να με παραιτήσεις στα σκαλιά της εκκλησίας?!>> την χτυπάει στον....ποπο.
Μαζι δεν κάνουνε και χρόνια δεν μπορούνε εχω να πω!