AYLAK ELEKTRİKÇİ

Tanışma

Yeni bi maceraya hazır mısınız ?
Ben yazarken heyecanlandım umarım sizlerde severek okursunuz
    
Çok fena grip olmuştum elim tutmaz ayaklarım titrer olmuştu doktora gitmek gibi bi huyum yoktu pek sevmezdim kendilerini aslında iğneyi deseydim daha doğru olurdu 3.güne kadar limon sıkıp iyileşmeyi bekledim ama o gece havale geçirmek üzereydim nerdeyse göğsümün tam ortasında bomba gibi bişey vardı patlayacakmış gibi kulaklarımdan sanki sönmüş bi alevin dumanları çıkıyordu grip ti halbuki bu kadar neden abartmıştım yalnızdım herhalde ondan bu kadar zor geldi
Bir hafta sonra ilk defa dışarıya çıkmak için hazırlandım , aslında kendimi halen bitkin hissediyordum Ahmet amcanın elektrik faturası varmış son günü diye rica da bulunmuştu bende kıramadım kendisi eşi nazike hanım hasta olduğumda iki tas  çorba ısıtıp getirmişti çok vakitte geçmemişti unutmamıştım yani yaptığını , sıkıca giyinip faturayı yatırmak üzere yola çıktım hastalığında etkisi olsa gerek rüzgarın içime işlediğini hissediyordum burnumda sızlıyordu üstüne üstlük bi de yolda bi köpek peşime takılmaz mı , git diyorum gitmez en sonunda bağırmak zorunda kalmıştım hayvancağıza yolda geçen 20 li yaşlardaki iki kız neden böyle tavır gösterdiklerimi birbirine çekiştiriyorlardı umursamaz halde devam ettim yoluma Ahmet amcanında faturası vardı dimi bi de son günüymüş dalgın dalgın yürürken az önce bağırdığım köpeğin halen peşimden geldiğini farkettim bu sefer umursamadım umursamazsam gider diye düşündüm yolun karşısına geçmek için Işık'ların yanmasını beklerken saçma salak bi şekilde yola inmiştim köpeğin havlamasıyla durduğumda kırmızı renkli üstü açık arabanın bana çarpmamak için köpeğe çarptığını gördüm yolun ortasında dona kalmıştım resmen elim ayağım titrer olmuştu köpek yere yapışmıştı resmen oluk oluk kan akıyordu beyaz tüyleri kıp kırmızı olmuştu herhalde ona öyle bakarken bende bayaa bi kızarmıştım bi kenara geçip soluklanırken belediye işçilerinin hayvancağızı kaldırdıkları izler olmuştum resmen bi hayvanın ölümünden suçluydum içimdeki vicdan duygusu hat safaya çıkmıştı hayvancağızı alıp götürdüler bende parka oturup bi sigara içip kafamı toplamaya çalışmıştım saate baktığımda 6 olmuştu ve elektrik dairesi çoktan kapanmıştı
Mecburen evin yolunu tutmaya başlamıştım kapının önüne vardığımda Ahmet amcanın Mert evladım yatırdın dimi faturayı demesiyle kapıyı açmaktan vazgeçtim Ahmet amca inanmazsın ama yatıramadım olmadı keserlerse bi şekilde kaçak açarız dedim Ahmet amcanın biraz yüzü asılsada belli etmemeye çalıştı Tamam canın sağolsun evladım deyip giderken birden dönüp akşam alt kattaki yeni kiracılara hoşgeldine gidecez Nazike hanımla beraber sende gelmezmisin diye sordu Allah allah ne zaman kiracı taşındı ne zaman koca kamyon binanın önüne yanaştı hiç görmedim diye düşünmeye başladım
Ahmet amcada gelmeyecekmişim gibi ters ters bakmaya başladıki tamam gelcem gelcem deyip eve geçtim önce bi duş aldım kendime geldikten sonra hazırlanıp Ahmet amcalarının evine gittim Nazike hanıma çorbalar için yeniden teşekkür ettikten sonra hep beraber yeni taşınan komşu ya gittik
Bizleri çok sıcak karşıladılar içeriye geçtik tanışma faslı oldu yeni komşumuzun adı Metin eşininde Serap olduğunu öğrendik Metin bey öğretmen miş eşi ise doktor Metin beyin tahini çıktığı için bizim şehre taşınmışlar birde kızları varmış biz sohbet ederken o yoktu beni de Ahmet amcanın oğlu zannetmişler Metin bey Ahmet amcaya sizler daha daha nasılsınız diye sohbeti ilerletmeye çalışırken konuyu bana getirdiğini duydum lavobodan çıkarken oğlunuz ne iş ile meşgul diye sordu
Nazike hanımın bi an gözlerinin dolduğunu gördüm Ahmet amca o bizim oğlumuz değil ama oğlumuz gibi sevdiğimiz üst kat komşumuz demişti
Metin bey gibi bende şakındım şaşkınlığım birilerinin beni evlatlarının yerine koymasıydı , çaylarımızı içtikten sonra kalkmayı planlarken Metin beylerin kapısın zili çaldı içeriye 25li yaşlarda bi bayan girdi annesine misaferimiz olduğunu bilmiyordum der bakışları atıp hepimize merhaba deyip yeniden bi tanışma faslı yaşadıktan sonra Ahmet amca ile Metin bey bi arada anneler bi arada ben ile de Aslı sohbet etmeye
başladık Aslı'da veteriner miş ailede herkesin kendilerine özel , güzel işleri vardı ben ise işsizin tekiydim 27 yaşında olmama rağmen elektrik ustasıydım pek işe gitmesemde elimde bi mesleğim vardı
Aslı'da bugün veteriner kliniğinde arkadaşlarının besledikleri bi köpeğin kaybolduğundan bahsetti tarif ettiği köpek bugün karşılaştığım köpekle bire bir aynısıydı tabiki bende sessiz kalmayı tercih ettim içten içede aynı köpek değildir umuduyla içlenmeye başlarken Ahmet amcanın hadi bize müsade deyip Metin beyleri de kendilerine davet ettikten sonra evlerimize geçtik
   Eve geçtikten sonra Aslıyı düşünmeye başlamıştım herhalde etkilenmiştim galiba bir yandan da iç sesim bu kız sana bakmaz diye seslendiğini duyuyordum hadi lan ordan diyip içsesime kızdıktan sonra yattım  
    Terler içinde uyandığımda güneşin perdenin camı kapatmaya yetmediği taraftan yüzüme vurduğunu hissettim başımıda ağrıtmıştı epey , kalkıp direk lavaboya gidip yüzümü yıkadıktan sonra kendime gelmiştim kahvaltıyı dışarda yapmak için hazırlandığımda Nazike hanım  zili çalmıştı börek getirmişti teşekkür edip sıcak börekleri löp löp bi güzel yedim ama yinede karnımın doyması evde duracağım anlamına gelmezdi 
  Dışarıya çıkıp iki volta atıp bi bahane bulduktan sonra veteriner kliniğine gitmeyi planlıyordum öylede oldu zaten dışarıya çıktım bi iki mahalledeki yaşlı amcalara takılıp gençlerle iki top sektirdikten sonra birazda terli vaziyette sanki denk gelmiş gibi veteriner kliniğinin yolunu tutmuştum
   Aslında öylede oldu benim bu yarım aklım yolu karıştırmama yetti 1 saat kliniği aradıktan sonra gerçekten şans eseride olsa veteriner kliniğini bulmuştum Aslı'da kapının önünde sigarasını içiyordu böyle bi elim ayağım boşaldı bi başıma ağrı girdi ee bide salak gibi onca zaman kliniği aradım üstüne üstlük terlemiştim o kadar da yol yürüdükten sonra bi yandan gitmek istiyor bi yandan da kaçmak istiyordum  sessizce kliniğin önünden geçmeye başladım Aslı'nın beni görmemesi lazımdı ne acayip bi çelişki o kadar yolu görünmemek için mi gelmiştim