eski fotoğraflar

Not

Leyla o gece yatağa yattığı zaman bir boşluktaydı. Yabancıydı ismine ruhuna geçmişine. Başka biriydi sanki. Aysun olmak ne değiştircekti ki hayatında. Geçmişini unutmasına yardım edecek miydi acaba. Yeni bi şehir ve yeni bir isim. Hazır mıydı hayatındaki bu ağır değişikliklere.Sabah kalktığı zaman Leylaydı namussuz Leyla. Şimdi ise daha ne olduğunu bile bilmediği Aysundu.Ama aklında çok önemli soru vardı. Kimdi bu Kemal. İki gün önce ablasını öldürmemiş miydi. Neden bu kadar güveniyordu ki bu yabancı adama? Aysuna sorduğu zaman güven diyordu. O geçmişinden kurtulması yol açan insandı. Yardım etmişti. Ama Leyla güvenmekten kaçınıyordu. Şuana kadar güvendiği bütün erkekler bi çizik atmamışmıydı. Onlarada güvenmişti üstelik. Hem biri eniştesi biri amcası biriside sevdiği değil miydi? Bu adam kimdi? Garda tanıştığı bir yabancı işte.

Yataktan kalkıp pencereye doğru yaklaştı. Sigarası yakmak için çakmağına uzandı ama çakmağı yanmadı. Gazı bitmiş olmalıydı. Odada gezdirdi gözlerini. Kemalden istese miydi? Önce gitmek istemedi. Sonra durdu düşündü. Hem o dememişmiydi ne ihtiyacın olursa çekinme gel diye.Yavaş yavaş Kemalin odasına doğru ilerledi.Kapıyı çaldı. Ve içeri girdi.

Aysun içeriye adımını attığında Kemal elindeki paraları komidine koydu. Aysun biraz utangaç çakmak arıyordum da dedi. Kemal cebinden çıkardığı çakmakla Aysuna yaklaşıp sigarasını yaktı. 

Aysunun ağzından bir anda fırlayıverdi çok merak ettiği o soru. Sen kimsin ? dedi aniden.'Sabah çıktın akşam geldiğin zaman elinde bir kimlik.Daha iki gün önce birisini öldürdün ve o kadar rahatsın ki, paran var sen kimsin be adam'.Sesi bir anda yükseldi. Bunu farketti ve hemen kendini çekti bu konuşmadan Aysun. Kemal yavaş yavaş yaklaştı Aysunun yanına. Korktuğunu farkeden Kemal elini Aysunun koluna doğru attı. Aysun bi anda kendini çekti. Korkmuştu. O an eniştesiyle kaldığı o gece aklına geldi. Sersemlemiş bir şekilde hemen çıktı odadan.

Odasına geçtiğinde düşünmeye başladı birden Kemale güvenmelimiydi. Kemal ona zarar verirmiydi. O anda Kemalin kapısı açıldı ve Kemal odasından çıktı. Pencereye doğru koşarak pansiyonun kapısına doğru baktı. Kemal pansiyondan çıkmıştı. 

Kemal sabaha karşı geldi pansiyona odasına girdi. Komidinin içine baktığında birden paranın olmadığını farketti. Kafayı yemek üzereydi. Nerdeydi bu paralar. Koşarak Aysunun odasına koştu. Belki görmüştür birisini diyordu içinden. Kapıyı çaldı ses yoktu. Bi daha çaldı kapayı. Ses gene yok. Odanın kapısını açtı yavaş yavaş içeri adım attı. Yatağın üstünde bir not vardı. HER ŞEY İÇİN TEŞEKKÜRLER...