ผมยืนอยู่กลางสนามหญ้าของบ้านหลังหนึ่ง สายลมพัดผ่านผมเส้นยาวของผม ผมรู้สึกหนาวไปทั้งตัว มือขวาของผมกำลังลูบที่แขนอีกข้างหวังจะให้อุณหภูมิในตัวสูงขึ้นบ้าง ถึงอย่างนั้นสายตาของผมก็ยังคงจ้องมองไปที่บ้านหลังใหญ่ตรงหน้า ผมยืนจ้องมันอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาหลายนาที จนกระทั่งมีชายร่างสูงในชุดสูทแบบเดียวกับผมเดินออกมาจากตัวบ้านแล้วเดินตรงมาที่ผม
"ทางเราได้รวบรวมหลักฐานในจุดเกิดเหตุได้บ้างแล้ว คุณอยากจะเข้าไปดูเลยก็ได้นะแฮร์รี่" ชายคนดังกล่าวพูดก่อนที่จะใช้มือที่สวมถุงมือยางสีขาวเลื่อนหน้ากากอนามัยมาที่ปิดบังใบหน้าช่วงล่างลงมาไว้ใต้คาง
"ผมรู้สึกว่าคดีนี้มันแปลกๆ ผมรู้สึกได้เลย คุณคิดว่าไงฮอแรน?" ผมถามชายตรงหน้า
"ไม่รู้สิ แต่ มันเป็นคดีฆ่ายกครัวคดีนึงที่ไม่ชอบมาพากล แถมหลักฐานในจุดเกิดเหตุก็มีน้อยมากๆ มากจนแถบไม่อยากจะชื่อเลยว่าคนร้ายจะเป็นคนธรรมดาๆเหมือนฆาตกรทั่วไป" ชายตาฝ้ากล่าว
"อืม แต่เราไม่ควรเรียกว่าเป็นการฆ่ายกครัวในเมื่อยังมีผู้รอดชีวิตที่เป็นคนของครอบครัวนี้อยู่ " ผมพูดพร้อมกับเปิดแฟ้มคดีที่วางอยู่บนหลังคารถคันหรู
"อ้อ! เธอชื่อโอลิเวีย ฮอตช์เนอร์ ลูกบุญธรรมของนายโทมัส ฮอตช์เนอร์กับภรรยา ตอนนี้ทั้งสภาพร่างกายและจิตใจของเธอย่ำแย่มาก"
"ตอนนี้เธออยู่ไหน?" ผมถามฮอแรน
"ทีมแพทย์กำลังดูแลอยู่บนชั้น2ของบ้าน" ฮอแรนตอบ
"ผมคิดว่าผมได้เวลาทำงานแล้วล่ะไนออล เราต้องหาหลักฐานให้ได้มากที่สุด ถ้าขืนหาตัวคนร้ายไม่เจอทางหน่วยงานเราคงจะหมดความไว้วางใจจากทางรัฐไปพอสมควร" ผมพูดพร้อมกับสวมถุงมือยางสีขาว จากนั้นก็หยิบแฝ้มคดีสีดำบนหลังคารถจ
"ต่อให้หาตัวคนร้ายไม่เจอทางรัฐก็คงไม่มีทางเมินเราหรอก เพราะอะไรรู้มั้ย เพราะFBI ช่วยปิดคดีในประเทศไป80%ต่อปีเชียวนะ คุณคิดว่ามีหน่วยงานไหนให้ได้มากกว่านี้มั้ยล่ะ แล้วยิ่งมีตำรวดหนุ่มไฟแรงจอมหลักแหลมที่เป็นตัวท็อปของหน่วยFBIแบบคุณด้วยแล้ว ยิ่งไม่มีทางจะเมินเลยล่ะ ฮ่าๆๆๆ" ไนออล ฮอแรนหัวเราะพร้อมกับใช้มือปาดเหงื่อบนหน้าผาก ก่อนที่เราจะเดินตรงไปในบ้านหลังนั้นพร้อมกัน.
เราก้าวเข้ามาในตัวบ้านพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบๆ มันเป็นบ้านหลังที่ใหญ่และตกแต่งหรูหราคลาสสิคพอสมควร ตรงหน้าของผมเป็นพื้นฟลอว์ขนาดใหญ่ ดานบนเพดานมีโคมไฟระย้าคริสตัลขนาดใหญ่พอกับฟลอว์. ถัดไปมีโซฟาคลาสสิคชุดใหญ่ ทีวี เตาผิง โตะอาหารทรงยาวกับเก้าอี้ไม้13ตัว บริเวณอื่นๆที่สังเกตได้จากการมองเผินๆก็มีของแต่งบ้านที่ดูเก่าแก่ กับภาพวาดบนผนังบางมุม มันไม่มีอะไรที่ดูผิดปกติเลย นอกจากเทปกั้นบริเวณสีเหลืองที่เจ้าหน้าที่ใช้กั้นส่วนต่างๆของบ้านออกจากกันเพื่อให้ง่ายต่อการตรวจสอบ
ดูๆแล้ว ถ้าหากไม่มีคนบอกผมว่าเมื่อวานบ้านหลังนี้เกิดการฆาตกรรมหมู่ ผมก็คงคิดว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านปกติทั่วไปที่สมาชิกภายในบ้านใช้ชีวิตกันอย่างปรกติแน่ๆ
แต่ที่ไหนได้ บ้านหลังนี้เกิดการฆาตกรรมหมู่อย่างโหดเหี้ยม เหยื่อ6คนตั้งแต่เจ้าของบ้านไปจนถึงคนรับใช้ในบ้านถูกเฉือดคอหลังจากที่โดนทรมาณอย่างทารุนเกินกว่าจะรับได้ โดยที่สภาพสิ่งแว้ดล้อมบริเวณจุดเกิดเหตุแทบไม่หลงเหลือหลักฐาน อีกทั้งยังไร้ร่องรอยการต่อสู้ทั้งๆที่เป็นไปไม่ได้เลยที่คนร้ายจะลงมือได้รอบคอบขนาดนี้เมื่อเทียบกับสมาชิกที่อยู่ในบ้าน3คน กับคนใช้ในบ้าน3คน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีชายช่างซ่อมของบ้านที่มีรูปร่างใหญ่และแข็งแรงพอที่จะสู้กับฆาตกร แต่เขากลับถูกฆ่าอย่างง่ายดายและไร้ร่องรอย
ศพทั้งหมดถูกนำส่งไปชันสูตรเพื่อหาลักษณะของการตายอย่างละเอียด แต่ตอนนี้ผมอยากจะพบคนๆหนึ่ง คนเดียวที่รอดจากการฆาตกรรมอันน่าสยดสยองนี้ หรือไม่เธอก็อาจจะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยอย่างไม่ต้องลังเล ฉันชักจะอยากเจอเธอซะแล้วล่ะ. โอลิเวีย ฮอตช์เนอร์
.....
YOU ARE READING
Mysterious of Olivia :Harry Styles
Fanfictionครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณ ฉันรู้ว่าคุณรู้ว่าฉันไม่ผิด คุณรู้ว่าฉันไม่ได้ทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นกับครอบครัวของฉัน ฉันรู้ ฉันรู้ว่าคุณจะช่วยได้ ได้โปรดช่วยฉันออกไปจากที่นี่ ฉันไม่ควรมาอยู่ในโรงพยาบาลบ้าๆนี่ คนร้ายไม่ใช่ฉัน!