Fucked Up

hoofdstuk 10

2 maanden na de begrafenis van de moeder van Lars en Marley

Ik lig met Jules op zijn bed. We kijken een film over apen. Jules wilde hem graag zien, want apen zijn zijn
lievelingsdieren. De film boeit me niet zo veel. Ik kijk opzij en zie Jules geconcentreerd naar de film kijken. Ik  leg mijn hand op zijn haar en wrijf er door heen. Hij kijkt me aan en lacht. 'Zullen we zo op de motor naar Tom? Durf je dat?', vraagt Jules aan me. 'Ja laten we het proberen!', zeg ik enthousiast. Ik ben nog steeds bang, maar veel minder. Jules heeft me geholpen met mijn angst voor motors. Jules stopt de film en komt dicht tegen me aan liggen. Hij zoent me en ik zoen terug. 'Ik ga me even omkleden', zeg ik tegen Jules en sta op van het bed. Ik kijk in mijn/Jules kleding kast en trek er een truitje met lange mouwen uit. Als ik mijn huidige shirt uitrek hoor ik Jules fluiten. Ik hem aan met een vernietigende blik. 'Je bent mooi als je boos kijkt', zegt Jules en kijkt me ondeugend aan. Ik steek mijn middelvinger op trek het truitje aan.

Ik zit achter op bij Jules. We rijden naar Tom. Mijn haren waperen in de wind en ik voel nog steeds de spanning een beetje door mijn lichaam stromen. Als we Tom's straat in rijden vermindert Jules vaart. Ik stap af voor Tom's huis. Tom komt al naar buiten gelopen. Ik geef hem een knuffel. 'Lang niet gezien Marley', fluistert ie in mijn oor. 'Inderdaad! Leuk je weer te zien Tom', zeg ik en kijk hem aan. Ik zie een blosje over zijn wangen verschijnen die al snel weer verdwijnt als hij Jules ziet. Ze omhelzen elkaar en Tom vraagt ons binnen.
We kletsen wat bij en na een uurtje moeten we alweer richting huis. We zeggen Tom gedag en stappen op de motor. We rijden over de snel weg. Ik zie iets verder op op de grond liggen. We rijden er op af. Jules ziet het niet.

Daar lig ik dan. Boven me de blauwe lucht. Aan mijn rechterzijde de uitgestrekte bossen en links van me... Daar ligt iemand. Ken ik dit persoon? Ik kijk naar mijn voeten en zie verderop de weg een motor liggen. De harde weg prikt in mijn rug. ik ga weer liggen. Sluit mijn ogen en vergeet alles om me heen. Waarom ben ik toch weer meegegaan? Ik doe mijn ogen weer open kijk de blauwe lucht in en ik val weg....

Piep.....piep......piep. Stop stomme rot piep. De piep gaat door. Ik lig op mijn rug. Ik probeer mijn ogen te openen. Het enige wat ik zie is fel wit licht. Ben ik dood? Ik voel iemand mijn hand pakken. Ik ben nog niet dood, want anders zou ik niets voelen. Het witte licht dimt, waardoor ik het allemaal iets beter kan zien. Ik zie een wit plafond en gordijnen. Ik kijk naar mijn hand en zie dat er een naald in zit. De hand wordt vast gehouden. Ik volg de arm en kijk vervolgens in de ogen van een jongen. Sproetjes, lief gezicht en lichte ogen. Ik herken deze jongen. De jongen beweegt zijn mond, maar ik versta het niet. Ik doe mijn ogen dicht en probeer te luisteren. De stem wordt luider. 'Marley Ik was zo bezorgd om je!', zegt de jongen. Ik weet wie dit is. Dit is mijn broer. Lars. Opeens voel ik me ontzettend blij en wil hem knuffelen. Ik wil recht op gaan zitten, maar ik word tegen gehouden door allemaal slangetjes. De irritante piep gaat sneller piepen. Lars kijkt bezorgd naar het apparaat waar de piep vandaan komt. Er komt een man binnen. Kaal, stevig en groot. Hij stelt zich voor als dokter Scheepsma. 'Marley heb je enig idee wat er is gebeurd?', vraagt hij. Ik wil nee zeggen, maar er komt alleen een zacht piepje uit mijn mond. Ik kuch. 'Nee dat weet ik niet', zeg ik met een zacht stemmetje. 'Nou Marley, ik zal het vertellen. Je hebt een ongeluk gehad op de motor van je vriend. Jullie zijn uitgegleden', vertelt dokter Scheepsma. Ik denk na. Er komen flarden van de gebeurtenis terug. 'Hoe gaat het dan met Jules?',vraag ik. De dokter kijkt eerst naar Lars en kijkt me dan ernstig aan. 'Het gaat niet goed met Jules en we weten niet of het goed gaat komen met hem', vertelt de dokter. Ik laat mijn hoofd terug in mijn kussen vallen en staar verdoofd naar het plafond.

Hoofdstuk 10! Ik heb een nieuwe cover en een nieuwe titel met veel dank aan Goosss. Dankjewel!💝