12) ETKİSİZ AŞK (LUHAN)

Bölüm 1

O Chen'den vazgeçemiyor,ben ise ondan vazgeçemiyordum. Göğüs kafesim o her ağladığından kalbime batıyordu. Canım acıyordu ve umrunda değildim. O kadar çok kişi varken neden ona aşık olmuştum?
Sürekli beni üzüyordu, kırıyordu. Ama kalbim sadece onun yanındayken mutluydu. Delicesine çarpıyordu. Xiumin'in kardeşi, benimde kardeşim olmalıydı. Yapmamalıydı aslında kalbim böyle saçma sapan şeyler.

Nefes nefese kalınca durdum. Saatlerdir prova odasında tek başıma çalışıyordum. Yorulup,nefes almam zorlaşınca kalbimdeki acı da azalıyordu.

Chen yanıma gelince ona gülümsedim. Onun suçu yoktu sonuçta. O dememişti Youra'ya beni sev diye.

"Nasılsın?" dedi yanıma oturarak.

Nefesimi düzenledim.

"Sence neden yorgunluğum gider gitmez aynı derecede acıtıyor?"

Sözlerimin onu üzdüğünü fark etmem uzun sürmemişti. Birden yüzü düşmüştü ve gözlerini kapattı. Başını duvara yasladığında arkadaşımı izliyordum.

"Ben çok üzgünüm Luhan. Cidden böyle olmasını ben istemedim. Defalarca söyledim ona abi kardeşiz diye. Ama bir türlü vazgeçmiyor. Çok üzgünüm. Benden nefret etme. Asla ona umut vermedim."

Ayağa kalktım. Daha fazla bu saçmalıkları dinleyemezdim. Nasıl ondan nefret edebilirdim ki? Biz Exo'yduk. Bizi yıllar sonra Bo jo biraraya getirmişti ve onlara tekrar kavuşmuşken nasıl nefret edebilirdim?

"Saçmalama. Senden asla nefret etmeyeceğim. Eğer seni severek mutluysa bende mutluyum." dedim kapalı gözlerini açıp bana baktığında.