PROLOGUE

10 3 0
                                    

Ngayon Damang dama ko ang pinag halong tension at kaba ka palagid.. Kasabay ang init at pawis na tumutulo sa likod ng aming mga maskara na kaylan may di dapat matanggal sa mga ganitong situation..



Nandito kami ngayon.. Naghihintay sa hudyad ng pagsalakay. 


*Beeeeeeepppp!!!!!*



At ito na nga... Kasabay ng malakas na tunog ang pagsigaw ng mga kalaban sa kabilang direction ng kinakatayuan namin, at ang pag takbo nila palapit sa amin upang kami'y salakayin..



 Napatingin ako sa lalaking pawang leader nila na ngayo'y may hawak na malaking maso.. Hindi ito umaalis sa kaniyang pwesto Habang ito'y naka ngising naka titig sa..

 Akin? 



 Nang malapi't na ang mga kalaban.. Mahigpit kong hinawakan ang barenang hawak ko at mabilis na tumalon mula sa biyak na batong aking kinaroroonan at nag land sa isang ulo ng kalaban.. Mabilis kong winasiwas ang barena na nag dulot ng bagka basag ng bungo ng ilan sa aking mga kalaban..



 Muntik na akong mawalan ng balanse dahil sa pagbaksak ng katawan ng aking tinutungtungan..



"Tss" maangas kong sabi.. Nakalimutan kong may mga spike nga pala ang sapatos na suot ko, literal spike na bumaon sa bungo ng lalaking natapakan ko dahit sa impact ng pag land nito.. Buti nalang at mabilis akong tumalon at nag land sa simento...



 Di ko namalayang may galos na pala ako sa braso dahil sa isang kutsilyong gamit ng kalaban.. Sa inis ko.. Di ko namalayang... Pinaghahampas ko na pala sya ng dala kong armas hanggang sa magkalusag lusag ang kanyang katawan.. 



 Ngayun ko lang napansin.. Bakit parang ang hihina ng kalaban namin ngayun? Dikaya...


  *Boog!* 


Di ko napalayang nasa harap ko na pala ang taong kanina ko pa kinaiiritahan..



 Hinampas nya ako ng kanyang maso sa muka.. Na nag dulot ng pagtilapon at pagkabingi ko.. Bumangga ako sa kung ano at nabasag ang maskarang nag tatago sa aking katauhan.. 



Hindi na ako makagalaw.. Nang didilim na ang aking paningin.. Di na ko makakilos.. Pero naaaninag ko ang pagkatalo ng aking sandatahan... 



 "L-lumaban kayo" mga huling salita na sinabi ko bago ako mawalan ng malay....



*pllaaakk!* 



Nagising nalang ako dahil sa ingay na narinig ko. Ingay ng nabasag na vase. Pagdilat ko, bigla din akong napapikit dahil sa liwanag na tingin ko'y nag mumula sa bintana..



 "S-sorry" Rinig kong sabi ng isang lalaki.. Naramdaman kong isinara nyo ang kortina.. Kaya naman dumilat na ako.. Bigla siyang ngumiti ng napaka aliwalas. Habang ako'y napatitig nalang sa kanya..



 Nakasalamin siya.. Pero hindi ito naging sagabal upang makita ko ang mala singkit na kulay hazel nyang mga mata.. Pati ang maputi at makinis nyang balat.. Matangos din and kanyang ilong na bumagay sa nakataas nyang buhok, naka red checkered na damit siya.. na 3/4 ang haba ng manggas. Habang jeans na itim at rubber shoes naman ang pang ibaba.. matangkad siya..


  "H-hi.." Di ko namalayang sabi...


 "Sino ka?" Dugtong ko pa..


Noon ko lang napag-tantong...

Wala akong maalala

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 10, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

FORBIDDEN: NOT TODAYWhere stories live. Discover now