RIVERDALE

●Ο δολοφονος ξαναχτυπα●

❤Μερια Crystal❤

Πηγα να φωναξω αλλα μολις ειδα τον αγνωστο εμεινα.
"Taylor;" ειπα με απορια,δεν περιμενα να τον δω ξανα εδω...ειδικα μετα απο το σκηνικο στην καφετερια..
"Γεια σου Crystal" μου ειπε και χαμογελασε..
"Παιδακι μου πας καλα??..πως ερχεσε ετσι μεσα στην νυχτα...
Τι θελεις?..." του φωναξα και εκανα ενα βημα μπροστα.
"Ηθελα να μιλησουμε...." μου ειπε και προχωρησε προς το σαλονι.
Εκατσε στον καναπε και με κοιταξε.
"Λοιπον τι θελεις να μου πεις γιατι εγω νομιζω σου τα ειπα ολα το πρωι..." του ειπα..
Εκεινος αρχικα δεν αντεδρασε ομως μετα σηκωθηκε και αρχισε να κανει κυκλους στο δωματιο..
"Δεν μπορω να σε καταλαβω Crystal..γιατι το κανεις??" Μου ειπε και σταματησε να περπαταει μπρος ..πισω.
"Γιατι τι εκανα?" Τον ρωτησα..εγω ξεκαθαρισα την θεση μου το πρωι..του ειπα οτι δεν τον θελω κοντα μου...
"Γιατι εφυγες ετσι στην καφετερια?" Με ρωτησε..
"νομιζω οτι σου απαντησα το πρωι
σχετικα με αυτο..ειπα οτι δεν σε θελω στην ζωη μου..."του ειπα...
"Ειπες οτι θα μπορουσαμε να ειμασταν φιλοι...εσυ εφυγες λες και ειμαι εχθρος.." μου ειπε δυνατα.
"Μπορει και να εισαι.." ειπα σιγανα και κοιταξα το πατωμα..
"Τι ειπες?" Μου ειπε σοκαρισμενος και εκανε ενα βημα κοντα μου..
"Αυτο που πιστευω ειπα...Taylor μου εκανες μεγαλο κακο..συμπεριφερθηκες χειροτερα και απο εχθρο μου...σε μισω οπως μισω και την Sara..." του ειπα και τον κοιταξα στα ματια...τελος το κρυφτο
"Δεν το εννοεις?" Με ρωτησε..
"Και ομως το εννοω.... και το πιστευω" του ειπα..
"Σου ειπα ηταν ενα λαθος που δεν εφταιγα εγω" μου ειπε και εκανε αλλο.ενα.βημα κοντα μου..
"Σημασια δεν εχει ποιος το εκανε ή ποιος φταιει...Σημασια εχει οτι αυτο με πληγωσε..με πληγωσε παρα πολυ... και αντι να κανεις κατι για να το διορθωσεις εσυ το παρατησες....περασα ενα ολοκληρο καλοκαιρι να σκεφτομαι εσενα και την Sara."του ειπα.
"Σου ειπα, δεν ηξερα τι να κανω...ενιωθα ενοχος και δεν ηξερα τι επρεπε να κανω..." μου ειπε και εκανε αλλο ενα βημα κοντα μου..
Πια ειμασταν πολυ κοντα... μεχρι που ενιωθα και την ανασα του στο προσωπο μου.
"Κα-λη-τ-ε-ρα να φυγεις" του ειπα και γρηγορα πηγα προς την πορτα και την ανοιξα.
"Μα δεν ειπα αυτο που ηθελα" μου ειπε και δεν εκανε ουτε ενα βημα.
"Δεν θελω να το μαθω...ακομα και να εχει σχεση με εμενα δεν θελω να ξερω" του ειπα..
"Εχει σχεση με εμας" μου ειπε και εδειξε εμενα και εκεινον..
"Τοτε ειμαι σιγουρη οτι δεν θελω να ξερω.."του ειπα και με τα ματια μου του εκανα νοημα να φυγει.
Εκεινος κατεβασε το κεφαλι και βγηκε εξω...
Τοτε εγω εκλεισα με δυναμη την πορτα και αφησα τα δακρυα να τρεξουν στο προσωπο μου..
Μετα απο λιγο ακουσα κλειδια στην πορτα και αμεσως σκουπισα τα ματια μου και κοιταξα μπροστα.
Μεσα στο σπιτι μπηκε η μητερα μου με τον θειο μου...
"Τι εγινε μικρη" ειπε ο θειος μου και με κοιταξε στα ματια..
"Γιατι ειναι κοκκινα τα ματια σου?.
Εκλαιγες?" Με ρωτησε και κοιταξε την μητερα μου..
"Crystal τι εγινε παλι?" Ειπε η μητερα μου και αφησες τις τσαντες του σουπερμακετ κατω..
"Δεν εγινε τιποτα απλα δεν ενιωθα καλα...ομως τωρα ειμαι ενταξει." Τους ειπα.
"Καλα τοτε αφου το λες εσυ" ειπε η μαμα μου και προχωρησε προς τα μεσα..
ο θειος μου με κοιταξε για μια στιγμη και αφου πηρε τις τσαντες ,ακολουθησε την μαμα μου στην κουζινα.
Εγω πηγα παλι στο σαλονι και εκατσα στην θεση μου που πριν λιγο καθοταν ο Taylor..
Οταν καθισα ενιωσα κατι να με τσιμπαει και αφου σηκωθηκα πανω , κοιταξα τον καναπε..
Υπηρχε ενα δαχτυλιδι ακριβως στην θεση που ειχα καθισει πριν μερικα δευτερολεπτα.
Μηπως ειναι της μητερας μου αλλα οχι τι λεω..θα το ειχα δει αμα ηταν δικο της...καθομουν ωρες σε αυτον τον καναπε..
Εκτος αν ειναι του Taylor... ειχε καθισει και αυτος σε αυτον τον καναπε...Αν ειναι δικο του αυτο σημαινει οτι βρηκε νεα κοπελα για να της πουλαει αγαπες και λουλουδια.. και ψευτικα δαχτυλιδια
Μην θυμωνεις Crystal ....εσυ του ειπες οτι δεν το θες..μην το παιρνεις πισω...ακομα και αμα ζηλευεις..θα σου περασει..
Κοιταξα για ακομα μια φορα το δαχτυλιδι και το κρατησα γερα στο χερι μου...Δεν μπορω να καταλαβω αφου εχει βρει αλλη τοτε σε εμενα γιατι ηρθε...Μηπως για να πει και αυτος αντιο?..καλητερα που του ειπα να μην μου το πει..δεν θα το αντεχα..Εδω τωρα που εμαθα για την υπαρξει αυτο του δαχτυλιδιου δεντο αντεχω..
"Αγαπη μου...θες να φας?? Με ρωτησε η μητερα μου απο την κουζινα.
"Οχι μαμα ειμαι ενταξει" της ειπα..
Κοιταξα για ακομα μια φορα το δαχτυλιδι και μετα το εβαλα στην τσεπη μου...Αμα ειναι δικο του και το θελει θα ερθει να το βρει αλλιως το κραταω.
Ετρεξα γρηγορα στο δωματιο μου και εχωσα το δαχτυλιδι μεσα στην σχολικη μου τσαντα..
"Γυρισα" ακουσα τον μπαμπα μου να φωναζει απο το σαλονι...
Τοτε το κινητο μου αρχισε να χτυπαει...
Πηγα να δω ποιος ειναι αλλα το κινητο μου σταματησε να χτυπαει..
Μαλλον θα πηραν καταλαθος..
"Συμβαινει και αυτο" ειπα και εβγαλα το βιβλιο των μαθωματικων απο την τσαντα μου..
"Τελεια" ειπα με βαρια καρδια και το ανοιξα.