15. BÖLÜM

68 18 23
                                    

Melis'ten

  Çoktan eve gelmiştim. Artık Korkut'u tanıyamaz oldum. Bana yaklaşıp bir anda çekip gitti halbuki ben ona çok güvenmiştim ilk defa bir erkeye ilgi duydum. Önceden bir sevgilim vardı evet ama oda benim için bir hayal kırıklığıydı.
Korkutla daha olmadan bir hayal kırıklığı daha eklendi.

Kapı çaldığında bu düşüncelerden kurtulup kapıya doğru ilerledim.

Kapıyı açtığımda kocaman bir gülümsemeyle karşı karşıya kaldığım eski sevgilim Ekin çıktı.

Ona bir şey bile diyemeden dudaklarıma yapışınca ne olduğunu anlayamadım.

Kokut'dan

Melis'in yanına hislerimi açıklamaya gidecekken.

Onu dallama Ekin dudak dudağa öperken gördüm. Ben Melis'i öpmeye kıyamazken o Ekinle.. herneyse..

Gözlerimin istemsizce dolması beni daha güçsüz hissettirdi. İlk defa Melis'e karşu bu kadar çaresiz ve nefret dolu hissediyordum. Ben Melis'e tam her şeyi açıklayacakken onun yaptığı beni çok kötü hissetiriyordu. Özellikle bu darbenin Melis'ten gelmesi beni yerle bir etmişti.

Melis'ten

Ondan gızlıca çekildim ve Korkut'un gözleri dolmuş şekilde bana bakması içimden Ekin'e kafa göz dalma isteğimi daha çok arttırdı. Ama şuan bunun sırası değildi. Korkut hızlı adımlarla medivenlerden inmeye başladı evin kapısını kapatıp , Ekin'in  münasip bir yerine indirdikten sonra içimde ki vurma isteğini ne kadar arttırsada Korkut'un peşinden koştum. Ekin ise yerde kıvranıyordu. Acıdım mı? ASLA

Korkut'a yetişmeye çalıştım. Merdivenlerden düşmeme rağmen beni sallamadı aksine daha hızlı ilerledi. Doğrulup koşmaya çalıştım ağzımdan çıkan cırlak bir sesle " Korkutt! Bekle lütfen! Ya bir dinlesene. "

Arkasına dönüp " Buraya gelirken ne hayallerim vardı lan benim karşılaştığım manzaraya bak. Dallamanın tekiyle ne hallerdesin Melis! "

" Korkut her şey sandığın gibi değil bir dinle lütfen "

" Sürtük dediğin Selin bile bana böyle davranmadı!! O sadece beni sevdi lan! "

" Tamam Korkut beni dinleme senin yaptığına  bak bir de. Selin sürtüğüyle fotoğraf ve öpüşmene ne demeli Korkut. Ekin'e gelirsek o benim eski sevgilim. Kapıyı açtığımda yapıştı dudağıma. Sende o sırada geldin. Sen beni bu şekilde yargılayamazsın, Ben sana neler hissettim tabi  herşey olmadan bitti belki de ya da sadece ben bu işe olurlu bakmışım."

" Ben seni öpmeye kıyamazken o seni öptü MELİS!! Şimdi bana kim haklı kim haksızı savunma. Artık hayalimin,hayatında yoksun Melis ÇARKIN! " dedikten sonra arkasına dönüp beni bir defa daha yalnız bıraktı.

Bu söyledikleri cidden çok ağırdı halbuki ben ona değer vermiştim demek ki aynı duyguları beslememişiz birbirimize.

Kalbimdeki ağrı git gide artmıştı. Arkamı döndüğümde Ekin bana bakarak gülüyordu. " Sen ne haysiyetsiz, ne şerefsiz bir insansın be nerdeydin bunca sene NERDEYDİN!! Hayatım da sen yokken daha anlamlıydı mutluluğu bulmuşken neden gene içine sıçtın! Ha neden tam hayatım düzene sokmuştum ne oldu Ekin ne değişti , hayatımdan çık git artık ben seni unutalı uzun zaman olsu sen de beni unutmayı öğrensen iyi olur!!  " diye bağırdım ve gözlerimden inen yaşlara hakim olamadım. Bir yanım Korkut'un yanına git derken diğer yanım artık unut onu diyordu.

Bunu pek fazla düşünmeden koşarak çıktım. Korkut arabasına doğru hızlı adımlarla gidiyordu.
Arkasından koşarak ona yetişmeye çalıştım, Korkut  yaklaştığımı fark ettikçe daha hızlı adımlarla uzaklaştı. "Korkutt! " diye bağırdım , duymamazlıkyan geldi. " Korkut lütfen beni bırakma. Sana ihtiyacım var. " dedikten sonra gözlerimde ki yaşlar daha hızlı akmaya başladı ve ben buna engel olamadım.

" Ya bir kez dinle Korkut! "  arkasını bana döndü, anlamsız bir şekilde baktı.

" Normalde özür diyecek kişi ben değilim ama bunu yapmamı istiyorsan... " sesim bir şekilde kesildi. İç çekip " Özür dilerim Korkut " kafasını iki yana salayıp umutsuz bir şekilde baktı bana "İstediğim şey bu değildi. Melis tek isteğim sendin.. ama bundan sonra tek isteğim değil. Bunların yanından bile geçemeyeceksin. " dedi sakin ses tonuyla, ilk defa kelimeler azından bu şekilde dökülüyordu. Hiç bir şey diyemedim.

Bana fazla ağır konuşmuştu , beni bu kadar fazla inciteceğini hiç düşünmedim. Haksız değildim. Ama haklı da sayılmazdım kafam fazla karışmıştı. Ama onca lafı haketmemiştim.

" Melis üzülme artık. " sesini duyduğumda arkamı döndüğümle Borayla göz göze gelmem bir oldu. Koşarak ona sarıldım. Şimdi cidden sevgiye ihtiyacım vardı. Bora'nın bana yaptığı hoş değil tabi yanımda Korkut vardı galiba şuan her şey tam tersine döndü.

" Gel bakalım. " elini belime götürdü. Bende o anda ona karşılık vererek elimi beline koydum ve kafamı omzuna yasladım. Eve doğru ilerledik. Binanın kapısından Ekin çıktı.

Bora bende ayrılarak Ekin'in üstüne yürüdü. " Senin ne işin var burada lan!"
" Oo kimler varmış kimlerr " bu çocuk cidden fazla sinir bozucu.
"Sikeyim senin ses tonunu,  lan ne işin var burada!!" Dedi Bora biraz bağırarak.
" İşte biraz Melisle öpüştük ileriyi de Allah bilir be Bora " beyinsiz malak bebe sanki ben yapıştım. " Bak çocuk beni iyi dinle. 1. Ben seni öpmedim sen yapıştın. 2. si eğer bu konuyu başka bir yerlere çıkartırsan seni nerende  vuracağımı biliyorsun. 3. sü ise bir daha karşıma çıkma. " dedim tehdit edici bir ses tonuyla.

Bora daha fazla kendini tutamayıp hızlı adımlarla Ekin' e giderken onu tutmaya tenezzül bile etmedim çünkü geç bile kalmıştı. Bora Ekin'e yumruğunu geçirdiği an ellerimi azıma götürüp. Gülmemek için kendimi zor tuttum. O çocuğa acımamı beklemiyorsunuzdur umarım. İyi koymuştu Bora " Helal olsuuuunn! " diye anırdım.

Bora elerini birbirine sürtüştürerek. " Mesaim bitti hadi gel " gülümseyerek kapıya ilerledik.

Bora'ya bağırmam çağırmam gerekiyordu. Ama bunun bu şekilde kalmayacağına hepimiz biliyoruz. Ama şuan cidden ne Bora'ya ne de başkasına hesap soracak değilim. Şuan tek derdim eve çıkıp kafamı dinlemekti.

Bora bana dönerek. " İyi misin karşim." Dedi. Kafamı sallayarak onayladım.

***

Zeynepgile çoktan gelmiştim. Bu akşam onlarda kalacaktım. Buraya nasıl geldim? Eve gidince üstümü değiştim, Bora beni Zeynepgile götüreceğini söyledi. Israr bile etmedim , aksine bana daha iyi geldi.

Zeynep'in annesi , babası ve benim annem, babam dışarı çıkmışlardı. Bizde evde kalacağımızı söyledik. Zeynep'e bütün olan biteni anlatmıştım. O da ne kadar şok olsada dediklerimi destekledi.

Ben telefonumla uğraşırken, kapı çaldı, bu kimse eğer  kapıya ne kadar abanabiliyorsa abanıyordu. Zeyneple birlikte göz göze geldik ve kapıya doğru ilerledik.

Evet okuyucularım bir bölümün sonuna daha geldik bölüm biraz gecikti hepinizden özür diliyorum. Aşağı hikaye hakkında yorumlarını bırakım vote de bulunabilirsiniz. Hepinizi seviyorum♥♥

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 11, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GÜNLÜĞÜMÜN PRENSİ   #wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin