Mingyu: Seungcheol hyung huhu
Seungcheol: Oh bakit?
Mingyu: Ang cold sakin ni Wonwoo...
Seungcheol: Bakit hindi mo intindihin na pagod lang siya?
Seungcheol: Intindihin mo nalang...
Mingyu: Pakiramdam ko kasi tinataboy niya ako
Seungcheol: Dapat lang yan sayo
Seungcheol: Este hindi naman ganun pero parang ganun na rin.
Seungcheol: Di mo alam ang mga dinanas niya noon.
Seungcheol: Tinakbo pa siya sa hospital dati dahil sa kakaiyak... Hindi na siya nakahinga ng maayos
Mingyu: Tangina?
Seungcheol: Gago wag kang OA jan.
Seungcheol: Natural lang yun sa nasosobrahan na ang iyak at kinakapos ng hininga.
Seungcheol: Gago ka kasi.
Seungcheol: Kaya kung itataboy ka man niya ngayon... Kailangan mong tanggapin.
Seungcheol: Dahil siya... Hindi niya matanggap pero kinaya niya parin.
Seungcheol: Ang strong ni Wonwoo dati nung iniwan mo.
Seungcheol: After 3 years, naging sila ni Jun. Aaminin ko, umayos na siya... Pero habang tumatagal... Hindi ko na alam.
Seungcheol: Di rin naman sila tumagal ni Jun.
BINABASA MO ANG
Nostalgia •Meanie•
Fanfiction[HALF EPISTOLARY] "Wonwoo, bumalik ako kasi mahal parin kita..." Book 2 of Seen