Η ζωή της Αλίκης

12 Κεφάλαιο

Ο Δημήτρης μεσα με λίγα λεπτά είναι έξω απο το σπίτι της Ναταλίας...
Διαβεβαιώνω τη Ναταλία πως δεν θα αργήσω και βγαίνω από το σπίτι...

Ο Δημήτρης βγαίνει από το αυτοκίνητο του και έρχεται προς το μέρος μου... με κοιτάζει γεμάτος δέος...
Δημητηρς: είσαι πολύ όμορφη Αλίκη...
Εγω: μμμ Ευχαριστώ.. λεω και του χαρίζω ένα χαμογέλο!

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και κανω πρώτη κινηση να τον φιλήσω.. εκείνος ενδίδει και μου χαρίζει ένα από τα πιο ωραία φιλία που μου έχουν δώσει! 

Αλικη: που θα πάμε?  Δεν έχω αρκετό χρόνο! 
Δημήτρης : μην μου αγχώνεσαι μικρή...
Αλικη: μου αρέσει να με λες Έτσι...
Δημήτρης : Ναι εεε Έτσι θα σε λεω λοιπόν...

Επικρατεί ησυχία μέχρι που φτάνουμε σε μια όμορφη περιοχή δεν ξερω ακριβώς Αλλά μου φαίνεται γνωστή... αράζει το αυτοκίνητο και γυρίζει προς  το μέρος μου... βάζει το χέρι του πάνω στον μηρό μου !

Δημητρης: Αλίκη είσαι τόσο όμορφη αυτό το χαμογέλο σου με έχει τρελάνει... Δεν ξέρω πως να στο πω...
Αλίκη : σε ευχαριστώ Δημήτρη μου ! Τι να μου πεις ?
Δημητρης: κοιτά ξέρω πως πιστεύεις ότι θέλω λίγα από εσένα μια δυο Δύο νύχτες και τέλος Αλλά δεν είναι Έτσι... 
Αλικη: μου είχε περάσει αυτό Όταν μιλάγαμε Αλλά τώρα δεν έχω καμία τέτοια σκέψη...
Δημητρης: Όχι μωρό μου Όχι δεν εχω τέτοιες προθέσεις... Θέλω να ειμαστε μαζί και δεν έχω ως κύριο στόχο το σώμα σου ...
Αλίκη : το σώμα μου ?
Δημήτρης : Ναι αν και έχεις τόσο ωραίο σώμα δεν έχω ως στόχο το κρεβάτι...

Τα λόγια του με σοκάρουν λίγο ...

Αλίκη : εντάξει Εντάξει φτάνει... Πολύ μιλας...
Δημητρης: Και τι θες να κάνω δηλαδή ? 
Αλίκη : να μου δώσεις ένα από αυτα τα τόσο τρυφερό  φιλια ...
Δημήτρης : το θες ? Πες το μου μικρη...
Αλίκη : φίλα με Δημήτρη...

Έρχεται πιο κοντά μου και αγγίζει το δέρμα μου κοντά στο αυτί μου με πιπιλαει και νιώθω πως θα μου αφήσει  σημάδι...
Συνεχίζει φιλώντας με στο λαιμό φιλάει την άκρη του ομου μου και βγάζει τελείως το τζάκετ μου... Έχω αφεθεί στα χάδια του...
Τα χείλη του ακουμπούν τα δικά μου ...  ανοίγω το στόμα μου και αυτος βάζει τη γλώσσα του προσπαθώντας να βρει τη δική μου... οι γλώσσες μας χορεύουν στο δικό τους ρυθμό και το χέρι του Δημήτρη χαϊδεύει τους μηρούς μου ...
Νιώθω τόσο ωραία νιώθω πως ειμαι πλήρης... Η ζωή μου αλλάζει σιγά σιγα ... γίνεται ακόμα πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα... Ο Δημήτρης θέλω να είναι ο άνθρωπος που θα κάνω τα πάντα μαζί του ! Ότι και να είναι αυτό... 
Τον θέλω...