Kardeş özlemi bu hayattaki en kötü özlem.
Ailemde herkes benim gibi kardeş özlemi çekmiş ama galiba içlerinden en kötüsü benimki. Almira öldükten sonra kendimi sonsuz bir boşluğun içinde buldum.
Taki okulumuza yani sınıfımıza yeni gelen çocuk elimi tutana kadar.
O an sanki kalbim kanıyor gibi hissettim galiba ona aşık olmuştum.
Bu duygu yani aşk denilen duygu benim için alışılmadık birduyguydu.
o an ilk defa Almira benim ile konuştu ve dedi ki
-Bu çocuğa gerçekten aşık olamazsın!!!!!
İlk önce etrafıma arkadaşlarıma baktım ama kimse benim ile konuşmuyordu.
-Kim kim söyledi?!?!?
-Bu kız salak galiba beni tanımadı hey hey ben Almira hani ölen kız kardeşin.
-A A A Almira gerçekten senmisin?
-Yok teyzem. Tabiki de benim seni çok özledim.
O an anladım ki almira sadece içimde yaşamıyor almira hayata dönüyor!!!!!!!!!
=) =) =) =) =) =)
