SELİN

1

Uyandığımda sadece kasıklarımda fena bir ağrı hissediyordum, doğrulmaya çalıştım fakat altımdan akan kanı görünce suratım kireç gibi oldu. Her tarafım acıyordu, bacaklarımın üzerinde morluklar canımı fena halde yakıyordu. Üzerimdeki elbise baya yırtılmış, saçlarım dağılmış ve makyajım kollarıma kadar bulaşmıştı. Bir dakika bir dakika iyi de ben neden hiç bir şey hatırlamıyordum. Bana ne olmuştu? Kim yapmıştı? Buraya nasıl gelmiştim? Önceden nerdeydim? Kimdim? Delirmek üzereydim kafamda bir ton soru varken ben kolumu bile kaldıramıyordum. Etrafa bakındım ama ne çanta ne de telefon gördüm. Kasıklarımdaki ağrı artarken zor da olsa ayağa kalkıp nerde olduğuma baktım. Bir depoydu, motorlar vardı içinde, kenarda bir masa ve her yerde örümcek ağları. Yürümeye başladım, o kadar büyüktü ki burası kapısını bulmakta güçlük çektim. Açmaya çalıştım. Fakat KAPI KİLİTLİYDİ!!! Ne kadar kendime itiraf edemesem de tecavüze uğramış olabilir ve de buraya kilitlenmiş olabilirdim. Hem de hiçbir şey hatırlayamıyordum. Hıçkırıklarıma engel olamazken yere düşmüşüm çünkü uyandığımda bir ağacın altında yatıyordum. Yani bu demek oluyor ki biri beni burdan çıkarmış. Ama nasıl? Ve kim? Çaresizce yürüyordum, hafızamı mı kaybetmiştim yoksa kafamı falan çarptım da sersemledim mi bilemiyorum. Kafamın içinde bir ordu savaşa hazırlanıyorlardı sanki, asıl beni endişelendiren ya şimdi ne yapacağımdı? Eğer önceden tanıdıklarım varsa kesin beni arıyorlardır.

Ama korkmuyordum, korkamıyordum. Yeni doğmuş gibiydim, masum ve çaresiz...Kendi kendime düşünürken bir ağacın dibine çömelip kendimi uykunun derinliklerine bıraktım.

.....

Uyandığımda kasıklarımdaki ağrı hafiflemiş, biraz daha kendime gelmiştim ve ancak o zaman ne kadar üşüdüğümü fark edebildim. Koşmaya başladım, çevremde herhangi birini görmek istiyordum ama bir yandan da ürküyordum herkesten. Ve bir anda biri beni kolumdan tuttu ve kendisine çevirdi. -SELİN SEN MİSİN???