Only With Him

53.

《Πώς το έμαθες;》άκουσα ξαφνικά τη φωνή του.

Δεν κουνήθηκα. Έκλεισα τα μάτια μου όσο πιο απαλά μπόρεσα και πήρα μερικές ήρεμες ανάσες. Τα χέρια μου είχαν ζεστάνει το μαξιλάρι στο οποίο έχασε ξαπλώσει και το πάπλωμα έκαιγε κάθε εκτεθειμένο σημείο του σώματος μου.

Παραδόξως, είχα την ψυχική δύναμη να κάνω κάτι για 'μένα, όπως το να ξεβαφτώ στα γρήγορα, να φορέσω το μαύρο τιραντέ φανελάκι μου και το λεπτό αεράτο σορτσάκι. Άντε κι να στείλω ένα μήνυμα.

Είχα δέσει τα μαλλιά μου σε ένα πρόχειρο, σφιχτό κότσο και είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι, μαζεύοντας τα πόδια μου σε στάση εμβρύου και κουκουλώντας το σώμα μου όσο το δυνατόν καλύτερα.

Ένιωσα το κρεβάτι μα βουλιάζει δίπλα μου και με την παλάμη μου έσφιξα το μεξιλάρι κρυφά, για να αποβάλω εκεί όλη την ένταση που μαζευόταν σε κάθε γωνία μέσα μου. Μερικές κινήσεις ακόμα και η λακουβίτσα που είχα δημιουργήσει εγώ στο πάπλωμα, διπλασιάστηκε από πίσω.

Η ανάσα του έπεφτε έντονα στο λαιμό μου, κάνοντας με να ανατριχιάσω, χωρίς όρια. Ένα δάχτυλο ακούμπησε το μάγουλο μου και με χάιδεψε μέχρι το σβέρκο, κι από 'κει στα δάχτυλα. Γαργάλησε ελαφρά την παλάμη μου και ξαναανέβηκε, φτάνοντας τώρα στην πλάτη μου.

《Ξέρω πως δεν κοιμάσαι, Νέλλη. Πάντως είσαι καλή ηθοποιός, το παραδέχομαι. Αλλά όταν κοιμάσαι, δεν ανατριχιάζεις και αναπνέεις μόνο από τη μύτη.》μου εξήγησε.

Άνοιξα τα μάτια διάπλατα, κοιτώντας την τρύπα στον τοίχο. Αυτή που είχα κάνει για να κρεμάσω τη φωτογεαφία με τον Chris, στη Νέα Υόρκη. Αυτή που έβγαλα πριν μερικά λεπτά.

Ένιωσα το χέρι του στη μέση μου και ξαφνικά με γύρισε προς το μέρος του, κάνοντας μας να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. Η ανάσα του ερχόταν σε αντιπαράθεση με τη δική μου. Η μέντα της οδοντόκρεμας μου και η γεύση καρπούζι από την τσίχλα του, μάχονταν για το ποια από τις δύο θα παραμείνει, μα ήταν εξίσου δυνατές.

Βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής. Τα σώματα μας ήταν κολλημένα και τα χείλη μας απείχε μόλις ένα εκατοστό. Το δεξί του χέρι ήταν περασμένο γύρω από τη μέση μου, κρατώντας με απαλά και το δικό μου είχε περάσει από πάνω, τελείως αφημένο και αδιάφορο. Οι ματιές μας τόσο έντονες, που σα να άναβαν πυργαγες. Τα δικά μου η μικρή σπίθα και τα δικά του το πετρέλαιο που περίμενε τη σπίθα με τεράστια ανυπομονησία για να καταφέρει επιτέλους να κάνει την καταστροφική δουλειά του... Αν και ήδη είχε καταστρέψει κάτι πολύτιμο, χωρίς καν να το καταλάβει.