KERK
This will be the last day na papatunayan ko sa kanyang ako ang mahal niya. Pero alam ko..hindi ito last day namin sa isa't-isa dahil kahit matapos ang araw na ito ay alam kong magsstay na siya sakin.
Nagpareserve na ako sa restaurant para sa dinner namin mamaya and I'm planning to go to riverbank to watch the fireworks display bago kami kumain. Mamayang gabi, i will make that an unforgettable moment. Sisiguraduhin kong, hindi na siya babalik kay Junn. At sisiguraduhin kong hindi na niya ako makakalimutan.
Katatapos lang niyang maligo at ako nama'y nakaabang lang sa kanyang paglabas.
"Oh? Bakit diyan ka lang nakatahan?" Tanong niya subalit ngumiti lang ako. Niyakap ko agad siya at inamoy-amoy. Tngna. Sobrang namiss ko ang amoy niya. Para akong dinadala nito sa langit. Ahhhh. Para siyang alak, na sa bawat singhot ko ay talagang tinatamaan ako. Dmn.
Hindi ko namalayan nakahiga na pala siya sa kama at nasa ibabaw na niya ako. Nang makabalik na ako sa katinuan ay itinapat ko ang tainga ko sa dibdib niya. Her heartbeat is our song. Nakakalutang ng kaluluwa ang araw na ito. Niyakap niya lang ako at hinayaang ganoon ang posisyon namin.
"Babalik ka pa ba kay Junn?" Tanong ko
"Hindi ko alam."
"Wag ka ng bumalik sa kanya." sabi ko subalit hindi siya sumagoy.
"Jusy stay with me. Please, Terra. Stay with me. Ikaw lang ang kailangan ko." wika ko at tumulo ang mainit kong luha sa buka niyang dibdib.
"Can we stay like this forever?" I asked to her. Now. I'm the one whose begging. Well, I was always the one whose begging, crying, for her. Hindi talaga ako ganito dati. Magmula talaga nang magpunta kami dito sa Pilipinas, ang laki talaga ng pinagbago ko. Lalo na nang makilala ko siya at nang matamaan ako sa kanya.
Narinig ko ang pagtunog ng tiyan niya at bigla naman akong natawa.
"Nagugutom kana. Tara, kain na tayo." sabi ko at itinayo na siya.
"Magpapalit lang ako." sabi niya
"Ako na nag magpapalit sa'yo." sabi ko at natawa lang siya sa akin.
Bumaba na ako at hinayaan siyang magpalit. Maya-maya'y sumunod na ito sa akin. Pagkatapos naming kumain ay nagpahinga lang kami saglit at niyaya na siyang magpunta sa riverbanks. Mamayang 7 pa naman ang start ng fireworks display kaya't namasyal muna kami. Namili kami ng kung ano-anong gamit. Nagsukat ng sumbrero, bumili kami parehas ng sunglass, bumili ng couple shirt, really couple shirt is such a korny thing for me pero para sa kanya kahit korny binili ko. Kaya yun ang suot namin ngayon. Kumain kami kwek-kwek, siomai, sumakay sa rides, nanood sa kumakantang banda, lahat ng mayoon sa riverbanks ay tinry namin hanggang sa dumating na ang alasyete ng gabi.
Parehas kamung nakahiga sa damuhan. Napagod kami ngayong maghapon.
"Hindi ko 'to makakalimutan. Ngayon ko lang 'to nagawa, sa tanan ng buhay ko." wika ni Terra habang nakatitig sa ilaw na nagsasayawan sa langit. Nakahiga siya sa braso ko at imbis na nanonood sa fireworks display ay siya ang pinapanood ko.
"Ako ba?"
"Hm?"
"Hindi mo kakalimutan?" Tanong ko. Humarap siya sa akin.
"Just wait and see." sagot niya at ngumiti sa akin. Pagkatapos naming manood ay nagtungo na kami sa restaurant na pinareserve ko. Doon, kumain lang kami. Kaunti lang ang nakain namin kase parehas kaming busog. At pagkatapos ay nagyaya na siyang pauwi.
Pagkapasok namin sa bahay ay agad siyang nahiga sa sofa at pumikit.
"Buksan mo nga 'yung CD player.." sabi niya at sinunod ko naman. Pinapanood ko lang siya. Nakatayo ako sa may gilid ng speaker habang nakikinig sa tugtog. I'm a little bit nervous sa gagawin ko ngayong gabi yet...'yung feeling na 'yun ang pinaka namiss ko sa lahat.
"Tonight it's very clear, as we're both standing here,
there's so many things I want to say
I will always love you, I will never leave you alone.
Sometimes I just forget, say things I might regret,
it breaks my heart to see you crying.
I don't want to lose you,
I could never make it alone.I am a man who would fight for your honor,
I'll be the hero you're dreaming of.
We'll live forever,knowing together
that we did it all for the glory of love.."Tumayo si Terra sa pagkakahiga niya at lumapit siya sa akin. Niyakap niya ako at dinig ko ang paghikbi niya.
"Sorry, Kerk. Sorrrrrrryyyy."
"Bakit ka nagsosorry?" Tanong ko
"Sorry dahil hindi kita agad naalala. Sorry dahil hindi kita pinilit alalahanin." sabi niya
"Ssssshhhh...ang gusto ko lang ngayon ay magstay ka sakin. Wala na 'yun sakin. Nakalipas na ang lahat. Gusto ko lang ngayon ay nasa tabi kita. Wag ka ng umiyak." sabi ko sa kanya at pinunasan ang luha niya. At niyakap siyang muli.
"Tahan na. Ang mahalaga ngayon sakin ay nandito ka." sabi ko atsaka hinalikan siya sa labi.
"Ito na ang huling paraan..para tuluyan ko ng mapatunayan sa'yong ako ang mahal mo." wika ko at binuhat siya papuntang kwarto namin. Don't even bother closing the door kase kahit kumalat ang moan namin dito ay walang makakarinig.
Pinaupo ko siya sa kama.
"Dito ka lang." sabi ko sa kanya at nagtungo sa CR. Naghilamos ako at tumingin sa salamin. Shit. Not our first time to make love pero kinakabahan ako. WTF. Naghilamos akong muli, kinuha ang tuwalya at pinunasan ang mukha. Relax.
Pinatay ko na ang ilaw at lumabas na ng CR. My eyes was stuck at her naked body. Nakakabakla ang tibok ng puso ko, ang bilis. Putek. Lumapit ako sa kanya at pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa.
"I'm starving. Can't wait to taste you , Terra."
"Hawakan mo ako. Iparamdam mo sakin ang pakiramdam na maging sa'yo." sagot niya at hinawakan ko siya. I kissed her. Hard. Fuck as hard as I can with care.
Inihiga ko siya sa kama at muli siyang hinalikan habang ang kamay ko'y lumalakbay sa buo niyang katawan. Our moan is getting louder and louder and the pleasure is getting higher and higher. I take off my shirt, pants hanggang sa wala ng matira sa akin. Inayos ko ang posisyon namin and before entering her, i kissed her forehead.
"Tonight, I'll make sure na babalik na ang ala-ala ko sa'yo. I'll make sure that you won't runaway from me. Ako lang..ako lang ang makapagbibigay ng nararamdaman mo ngayon. Ako lang, Terra." sabi ko at napapikit ang kanyang mga mata nang maramdaman niyang nasa loob na niya ako. Gumalaw ako ng madahan ng madahan hanggang sa bumilis ng bumilis katulad ng pagtibok ng puso namin.
"Thaaank you." rinig kong sabi niya at niyakap siya. I let her head fell asleep on my chest. Ngumiti lang ako at muli siyang hinalikan sa noo.
Kinabukasan....
Nagising ako sa sikat nang araw na tumatama sa mukha ko. Inunat ko ang aking kamay at kinapa-kapa ang gilid ng kama ko at napaupo ako nang maramdaman kong wala siya sa tabi ko. Agad akong nagshort at bumaba ng kwarto subalit wala akong nakitang Terra. Hinanap ko siya sa buong bahay pero wala siya. Napasabunot ako sa aking ulo. Tngnang buhay yan.
"TERRRRRRAAAAA!!!!!!" I shouted at napaupo nalang ako sa sahig.
\\\\\\\\\
Sorry for this chapter.
BINABASA MO ANG
The Last Day of Summer [SMTS Book2]
Любовные романыSiya ang unang makikita sa paggising niya sa huling araw ng tag-init subalit siya ba ang hahanapin? ------------------ Terra left her memories in present and she remembered the past of his ex-boyfriend. ~Credits sa book cover