Λυδία (Readint2017 )

2 🌹

Πραγματικά αυτή η περιοχή είναι πιο ωραία από όσο νόμιζα. Έχει πολλά πάρκα -άλλο που δεν θέλω. Η ώρα ηταν περίπου εννιά και καθώς έκανα ποδήλατο είδα λίγο πιο μακριά απο εμένα ενα κατάστημα Sturbacks. Λατρεύω τα μιλσέικ που φτιάχνουν εκεί. Αποφάσισα να συνεχίσω με τα πόδια. Πηγα σε έναν χώρο στάθμευσης ποδηλάτων , άφησα το δικό μου εκεί και πήγα προς το κατάστημα. Με το που μπήκα μέσα με υπνότησε η μυρωδιά του φρέσκου καφε . Δεν είμαι φιλος του καφε , αλλά η μυρωδιά του μπορεί να με τρελάνει. Αφού παράγγειλα το αγαπημένο μου μιλσέικ μπανάνα, φράουλα, μπισκότο , πλήρωσα και βγήκα έξω. Κοίταξα το κινητο μου μηπως ειχα καμιά αναπάντητη από την μαμά αλλά δεν είχα. Η ώρα πλέον ήταν εννιάμισι και ο ήλιος είχε κάνει την εμφάνιση του για τα καλα. Σκέφτηκα να πάρω τον δρόμο τις επιστροφής, όχι τίποτα άλλο μην χαθούμε κιόλας. Περπατούσα ηρεμα απολαμβάνοντας το ποτό μου. Κοιτούσα εξεταστικά γύρω μου και πρόσεξα μια μικρή παιδική χαρά που δεν την είχα δει πιο πριν. Στην είσοδο της είχαν βάλει μια τεράστια σιδερένια πόρτα .Σαν κάποιος να ήθελε να την "προστατεύσει". Φαινόταν αρκετά παλιά . Είχε τέσσερις κούνιες και μια τράμπαλα. Τα χρώματα ήταν τόσο έντονα και χαρούμενα. Κατι με τραβηξε σε αυτό το μέρος. Χωρίς να το πολυσκεφτώ πήγα έκατσα σε μια απο αυτές τις κούνιες και χάθηκα στις σκέψεις μου. Όπως κοιτούσα γύρω-γύρω πρόσεξα πως στην κούνια που καθόμουν ήταν κάτι χαραγμένο επάνω της . Προσπαθούσα να καταλάβω τι έγραφε -όντας περίεργη- μα ο χρόνος είχε βάλει το χεράκι του. Το κοιτούσα επίμονα και κάτι άρχισα να καταλαβαίνω. Έγραφε《Αλεξ + Μελι... Μελίνα ?》ναι ναι Μελίνα είναι! Και από κάτω έγραφε 《τελικά δεν το άξιζες 》ηταν καπως τρομακτικό. Τι να εχει συμβεί άραγε σε αυτήν την ιστορία αγάπης ? Σκέφτηκα και άρχισα να γελάω...

Ξεκίνησα για να πάω πίσω στο σπιτι... Μπορώ να πω πως ήταν αρκετά ωραία αυτή η βολτα .. Θα την κάνω πιο συχνά. Αλλά κάτι με προβληματίζει σχετικά με αυτήν την παιδική χαρά. Φαινώντουσαν όλα τόσο ήρεμα. Πάρα πολύ ήρεμα. Θα μπορούσε κάποιος να πει και τρομακτικά...
Περπατάω περίπου πέντε λεπτά αλλά έχω ένα περίεργο συναίσθημα σαν κάποιος να με παρακολουθεί... Σταμάτησα και κοίταξα μία φορά γύρω μου προσεκτικά. Νεκρική σιγή κυριαρχούσε. Αυτό με τρόμαζε. Επιτάχυνα το βήμα έχοντας ακόμη αυτήν την αίσθηση, αλλά προσπάθησα να το ξεχάσω βάζοντας το αγαπημένο μου play-list και ξεκίνησα να σιγο-τραγουδάω...

Votes&comments!♥