Göğe bakalım..

Göğe bakalım.. (Bölüm 3)

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım tuttukça gücleniyorum kalabalık oluyorum
..'Merhaba ben Sefa Özhan.
Ayse hoca. ' sefa buranin eski oğrencisi rica ettim ve calışmalar boyunca o sizi gosteriye hazırlayacak.'
Evet o gelmisti sefa ozhan. Ela gözleri ve gamzeleri vardı oyle tatlı gülüyorduki bakmaktan alamamıştım kendimi. Ve evet kabul etmeliyim ki çok sempatikti..
Hoca baslamisti ve sirayla herkese tekrar siir okutuyordu. Biz ozlemle birlikte katılmistik. Once o okudu siirini ben goge bakalimi okuyacaktim ama o anki heycanla asla okuyamazdim o yuzden o an sadece ozdemir asaf'in siirini okudum... Heycandan nasil okudugumu hatirlamiyorum bile. Digerleri siirleri okurken sefadan baskasina bakmadigimi biliyordum sadece.
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlar da...
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor...
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum...
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
"İyiyim"ler yamaladım dilime.
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni...
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni...
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Tedirginim aslında,
Biraz kırgın...
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Vaz mı geçiyorum varlığından?
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca AFFETMEM !!..
Ve yine secmeleri geçmis ,secilmiştim..
Artık çalışmalara başlayacaktık. Okuyacak bir şiir bulmam gerekiyordu.