On sene oldu babamı kaybedeli.Bir trafik kazasında vefat etti canımdan can bulduğum adam.Küçük yaşta babasız kaldım.11 yaşında...Baba sevgisi nedir bilmiyorum.Şuan 21 yaşındayım baba sevgisine muhtacım hala...Ve sen buna rağmen yoksun babam.Senin o mis kokun yok. Bana kızıp bağırdığın o günler yok.Her gece uyurken yanıma gelip yanağımı öpen biri yok.Sadece senden kalan kağıt parçası olan o fotoğrafların var!peki sen neredesin baba? Niye yoksun? Neden gittin?!Sen bana dememiş miydin ne olursa olsun kimseyi üzme, kırılan kalp onarılmaz diye?Şimdi neden bunu bana kendin yapıyorsun? Sen üzdün beni babam. Hiçbir şekilde onarılmayacak kadar çok kırdın kalbimi. Yüreğimdeki yara gün geçtikçe derinleşiyor. Canım yanıyor be baba!
Sen bana kıyamazsın biliyorum. Hadi bu şakayı daha fazla uzatma yeter. Bak kardeşim perişan. Maddi durumumuz kötü. Ancak çöplerde bulduğum birkaç eşyayı satarak evin geçimini sağlaya biliyorum. Hayallerimi çöpten topluyorum artık. Hani sen benim hep doktor olmamı isterdin ya, olamadım be baba. Paramız yoktu okuyamadım. Utanıyorum bu halime.Özür dilerim seni yine sevindiremedim be kahramanım.Ama sen orada mutlusun biliyorum. Allah sevdiği kullarına önden alırmış. Sen de Allahın sevgili kuluymuşsun. Orada huzurun hep daim olsun babam...
Seni çok özledik ve çok seviyoruz sonsuza dek kalbimizdesin bunu asla unutma olur mu? ❤️❤️❤️❤️
Küçük bebeğin...
