Chapter 1

2.2K 60 2
                                    

Chapter 1

{Lily's Pov}

Φοβόμουν πως αυτή η μέρα θα ερχόταν. Η μέρα που θα με πουλούσαν σαν ένα ζώο και θα μου φέρονταν σαν ένα κατοικίδιο. Πόσο θα ήθελα να γύριζα τον χρόνο πίσω, όταν οι βρικόλακες δεν κυβερνούσαν τον κόσμο, όταν ήταν απλά ένας μύθος... όταν ζούσαν κρυμμένοι στις σκιές, όπως ζούμε σήμερα εμείς οι άνθρωποι.

Θυμάμαι όταν ήμουν δεκατριών• χαρούμενη και ευτυχισμένη. Θυμάμαι που καθόμουνα και έβλεπα τηλεόραση εκείνο το βράδυ. Ήταν ένα συνηθισμένο Σάββατο για 'μένα και όπως κάθε φορά είχα ξαπλώσει στον καναπέ με ένα πακέτο Ντορίτος στο ένα χέρι και το τηλεχειριστήριο στο άλλο. Θυμάμαι το βλέμμα μου προσηλωμένο στην οθόνη της τηλεόρασης καθώς έβλεπα τα νέα.

《Ακόμα μία πόλη έχει πέσει θύμα των βρικολάκων. Ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών προσπαθεί όσο μπορεί, να προστατεύσει την χώρα, αλλά πιστεύω πως τώρα πια, οι περισσότεροι έχουν χάσει τις ελπίδες τους. Ολόκληρη η δυτική ακτή έχει κατακτηθεί από τους βρικόλακες οι οποίοι σκότωσαν χιλιάδες κατοίκους της περιοχής. Φήμη έχει διασωθεί λέγοντας ότι έρχονται προς τη Νέα Υόρκη-》

"Λίλι, τι βλέπεις?!" Το σαγόνι της γιαγιάς πάρα λίγο να αγγίξει το πάτωμα όταν είδε τι έβλεπα. "Οχι! Μη βλέπεις αυτά τα πράγματα". Προσπάθησε να μου πάρει το κοντρόλ το οποίο βρισκόταν προσεκτικά κάτω από το μπράτσο μου. Εγώ απλά συνέχισα να παρακολουθώ.

Κάλυψα το στόμα μου με τα χέρια μου όταν ξαφνικά το κεφάλι του δημοσιογράφου σπρώχθηκε πάνω στο γραφείο, τα χαρτιά που κρατούσε πέταξαν από τα χέρια του. Ένας όμορφος καλοντυμένος έφηβος είχε το λαιμό του δημοσιογράφου παγιδευμένο στα χέρια του. Τα μπλε του μάτια καρφωμένα στην οθόνη στέλνοντας ματιές που σκότωναν, πριν ένα χαμόγελο εμφανιστεί στα χείλη του. Τρεμούλιασμα διαπέρασε από την πλάτη μου όταν ξεκίνησε να μιλά.

"Υπήκοοι της Νέας Υόρκης, ονομάζομαι Λούι Τόμλινσον. Είμαι ένας βρικόλακας, ένας από τους καλύτερους στον κόσμο. Με χαρά δηλώνω ότι η Νέα Υόρκη μας ανήκει. Οι άντρες μου έχουν είδη φροντίσει την κακομοίρη άμυνά σας για αυτό μην προσπαθήσετε να το σκάσετε. Δεν υπάρχει πουθενά να κρυφτείτε πια, όλες οι πόλεις κυβερνούνται από βρικόλακες. Όποιος προσπαθήσει να ξεφύγει θα καταδικαστεί."

Παρακολούθησα τον 'Λούι' να ελευθερώνει τον άντρα ο οποίος αναζητούσε να αναπνεύσει. Ήταν προφανές πως έτρεμε. Δάκρυα έπεφταν από το πρόσωπό του καθώς ο Λούι τον άρπαξε από τη φανέλα και τον σήκωσε από το έδαφος. Έδωσε στην κάμερα ακόμα ένα χαμόγελο και γύρισε να αντικρίσει πάλι τον δημοσιογράφο.

Fallen { Harry Styles Greek Fanfiction}Where stories live. Discover now