Ξεκινανε τα άγρια

97 8 0
                                    

Shannon's POV

Το κινητό μου δονηθηκε στο κομοδίνο μου και το πηρα στα χέρια μου τριβοντας τα ματια μου.

Ελα στην μπροστινή δεντροστυχια. Ο πατέρας σου ηρθε με άγριες διαθέσεις

Διαβασα το μήνυμα του Matt και σηκώθηκα απο το κρεβάτι ήρεμα αλλα πανικοβλημενη. Εβαλα το κολαν με την μαυρη μπλούζα και απο πανω την μηχανή με το μαύρο παντελόνι, το λευκο πουκαμισο και την μαυρη γραβάτα με το μαύρο σακακι. Πηρα το οπλο μου και κοιταξα την ωρα. Η ωρα ηταν εξιμιση το πρωί και οπου να 'ναι ολοι θα ξυπνήσουν για το σχολείο.

Πηγα στην πύλη αλλα εκει δεν βρισκόταν κανεις παρα μονο το βαν του πατέρα μου. Ειχε φερει και άντρες

"Ωστε εκει μένεις μαζι της" ειπε ειρωνικά και γυρισα να τον κοιταξω.

"Ακουμπα μια τριχα της και θα δεις το φως μετα απο δυο χρόνια" γελασε ειρωνικα δυνατα και με πλησίασε.

"Ακου πως θα γινει" εκανε μια παυση και το επόμενο λεπτό ένιωσα ενα μαχαίρι να τρυπαει με δύναμη το μεταλλο και την κοιλιά μου. Μουγκρησα δίνοντας του μια μπουνιά στο κεφάλι και έπεσε κατω κρατώντας το.

"Μπασταρδο" σηκωθηκε όρθιος και πυροβολισμοι ακουστηκαν απο πισω μου. Το κεφάλι μου καλυφτηκε με το κράνος της μηχανης και εβγαλα με δυσκολια το μαχαίρι από μεσα μου. Ενα άλλο καρφωθηκε στο πλευρό μου και αναφωνησα τρεχοντας. Πηδηξα και υψωθηκα πολλα μετρα πανω τους νιώθοντας τον πονο να με κατακλύζει καθως το τραβηξα και αυτό. Ενιωσα μια μεταλλικη γεύση στο στομα μου και ανοιξα το κρανος φτυνοντας το αιμα που ανέβηκε στο στόμα μου.

Πάτησα ξανα στο έδαφος και ξέροντας ότι ηταν μπροστά μου τον είδα να έρχεται κατα πανω μου.

"Νομιζες οτι το ατσάλι θα σταματήσει ενα μαχαίρι αδαμαντιου και κράματος;" γελασε δυνατα και τον κοιταξα. "Η οτι αυτή τη μαλακια δεν θα την ηξερα;"

Κοιταξα στο χέρι μου την ωρα και ηταν εφτα και δεκα. Επιασα το ποδι του ρίχνοντας τον κατω και τον τραβηξα πιο μεσα στο δασος ξέροντας ότι τωρα θα φύγουν ολοι για το σχολείο.

"Shannon ολοι σε ζητάνε" ειπε ο Matt με το πουκάμισο του να ειναι αιματοβαμμενο και με κοιταξε τρομαγμένος.

"Πήγαινε πες τους οτι θα ερθω πιο μετα για εχω δουλειά. Και πες στους οδηγούς να επιταχύνουν οταν περασουν απο εδώ" βογγηξα καθώς ένιωσα το χέρι του στον λαιμό μου να με πιέζει πανω του. "Τωρα" ειπα και ένιωσα το αλλο του χέρι να πλησιάζει τον θώρακα μου. Πατησε το κουμπί και σε δευτερόλεπτα η βαλίτσα ηταν στο χέρι του. Τραβηξα το χερουλι απότομα μολις την έπιασε και αυτο πριν προλάβει ο πατέρας μου να κάνει κατι, μαζευτηκε στον κυλινδρο. Τα αμαξια περασαν με μεγάλη ταχύτητα απο τον δρομο όπως ειπα και χαμογελασα.

Red Line KillerDonde viven las historias. Descúbrelo ahora