ZEKAN KADAR KONUŞ

Tanışma

O gün normal bir gündü.Sabah kalktım ve buz dolabını karıştırdım (Hayır aç değildim)
-Ben Melek 16 yaşında kendini bilen (ne bilcek tam ergen) birisiyim.Oldum olası kendimi sevmem sevimli bir suratım olsada boyum kısaydı ve hep başkalarını daha güzel bulurdum.(Hep egolu olcak değiliz ya)-

Dolabı karıştırdım ve karnımı doyurdum.Yeni okulumda ilk günümdü.Heycanlı değildim.
(Akşam stresten bayılmamı saymassak)

Vee yola koyuldum.
Okula girdim Sınıfımı bulduğumda korktuğum başıma geldi.Makyajlı ve oldukça güzel kızlardı.
  Nedendir bilmem ama hep kendini beğenmemiş birisiydim. Bu tiple kimse bana bakmaz derdim hep.Tek güvendiğim şey zekamdı oda çok çalıştığım sürece gücenilirdi.
Oldukça çalışkandım.Aşk hayatım yoktu.
-Merhaba ben Melek artık bu okulda okucam iyi geçinelim.

-Bak kızım dağdan gelip bağdakine laf atma.

Uuu anladık bu kız sınıfın çirkeflerinden.

Çocukları incelemeye başladım sınıf 22 kişiydi ve içlerinden biri dikkatimi çekti.Bu sanırım soğuk kanlı birisiydi.Kimseyle konuşmayan birisi...