9.BÖLÜM:DAVET

26 8 0
                                    

Komidin'in üzerinde bulduğum notu alıp Sema ile Hakan'ın evine yaptığımız baskının üzerinden tamı tamına 20 gün geçmişti. Artık Hakan'ı ne pencere de ne de yolda görüyordum.

Tam anlamıyla yer yarılmış içine girmişti sanki. Hoş benim canıma minnetti artık korku dolu gözler ile onun penceresinden gözümü ayırmadan bakmama gerek kalmamıştı. Ama içimin içimi yemesi ile bir türlü baş edemiyordum. Acaba başına bir şey mi gelmişti? ya da abisi ile çok büyük sorunlar mı yaşıyordu? bunu bilmeye gerçekten de ihtiyacım vardı. Birkaç kez telefonumu kapıp onu aramak konusunda da gelgitler yaşadım ama bunun beni ucuz göstereceğini düşündüğüm için arayamadım. Okulda derslerimin de çok ağırlaşmaya başlamasıyla sıkıntılı,zorlu ve de ödevlerle dolu dönem geçiriyordum .Gece geç saatlere kadar ders çalışıyordum.Arada onun odasının perdesine gözüm takılıyordu belki de onu görme isteği o tarafa çekiyordu beni bilmiyorum ama tek bildiğim onun ne yaptığını öğrenmekti ve bunu öğrenecektim. Tüm cesaretimi toplayarak onu aramaya karar verdim. Numarasını tuşlayıp iki kez çaldırmamın ardından telefona cevap geldiğinde bayağı rahatlamıştım.

_Alo Duygu sen misin?

_Alo Duygu?

_Ay pardon dalmışım.Merhaba Hakan nasılsın?

_Sağol iyiyim sen? Umarım yine bir sorun yoktur .Son konuşmamızdan sonra zaten sana yeterince mahcup oldum bir yenisi olursa ülkeyi terk edecek kıvamdayım zaten.

_Kapattık sanırım artık o konuyu hatırlatma istersen.

_Sen öyle diyorsan açmam bir daha sen iste yeter.

-O günden bu yana göremediğim için çok merak ettim seni. Hatta başına bir şey geldiğini falan düşünmeye başladım. Çok şükür iyiymişsin.

_Sen beni göremiyorsun ama ben seni sürekli izliyorum, odanda sürekli ders çalışıyorsun sanırım ara sınavlar zorluyor seni.

Beni izliyor mu? İşte şimdi tam bir şapşal olduğumu da anlamış tasdiklemiş ve onaylamış oldu çocuk. ''Sen beni görmüyorsun'' dediğinden de anlaşılacağı gibi benim onun odasına baktığımı da ayan beyan anladı çocuk.Ya ben ne kadar ayran budalası oluyorum bu çocukla konuşurken.

_Şey evet ama ben öyle düşündüğün gibi her dakika odanı gözetlemiyorum.

Hahh şimdi tamam bir insan ancak bu kadar güzel sıvayabilir. Benim bir kapatma modum falan var mı ya?

Hakan:
_Yok öyle demek istemedim bende

_Ayrıca yarın işin var mı? ben yarın izinliyim okuldan sonra bir şeyler yapalım mı?

Önce evet diyecek gibi oldumsa da abisi aklıma geldiğinde bunun hiç de iyi bir fikir olmadığına karar vererek,
_Şey seninde dediğin gibi dersler çok ve çalışmam gerek belki başka bir gün kusura bakma
_Sorun yok ne zaman istersen haber bekleyeceğim senden dedi Hakan ve telefonu kapattım.
Nasıl oluyordu da verdiğim karardan pişmanlık duyuyordum anlamıyorum.Ne çabuk unuttum abisinin yaptığını.Telefonun verdiği stresle odamın içinde bir o yana bir bu yana dolaşırken anahtarın sesiyle kapı örtüldü.Gelenin Sema olduğunu anlamam uzun da sürmedi zaten
-Oooo Duygu hanım arpacı kumrusu gibi düşünmeye başlamışsın hayırdır?Ayrıca suratına bakayım dön bi bana şeytan görse besmele çeker.Hemen dökül ne oldu?
-Yok bişey ya nerden çıkarıyorsun?
-Ayna getireyim mi?Surata bak sanki bütün gece benle yatmış.Ayrıca odada kirmancı beygiri gibi dönmende seni ele vermiyor değil.
-Birşey de bilme ya dedim ve Hakanla konuşmamızı anlattım.
-Kızım saf mısın sen?Niye arıyorsun ne çabuk unuttun abisinin yaptığını?
-Yaa ne alaka Hakan suçlu değil biliyorsun sende o iyi bir çocuk.Ayrıca kabul etmedim teklifini de bunu da altyazı geçeyim.
-Valla tebrikler o Sayko abisi varken bunu yaptığın için tebrik mi bekliyorsun?tabiki kabul etmeyeceksin. Hele bir etseydin o zaman görüşürdük senle.Katil mi edeceksin beni?
-Ama itiraf etmeliyim ki içim içimi yiyor etmediğim için sonuç olarak çok yakışıklı sen de biliyorsun bunu ve diğer çocuklar gibi değil farklı o
-Tabiki canım kimde var öyle psiko abi?Neyse seninle o gerzekler yüzünden tartışmaya niyetim yok zaten.Ayrıca burası İzmir kızım Türkiyenin tüm oyuncu,fotomodel ihtiyacı kız,erkek ayırdetmeksizin bu şehirden karşılanır Telaş etme yani onun gibi yakışıklıdan bol birşey yok burada hay bereketli topraklarına kurban olduğumun memleketi.
İkimizin kahkahası birbirine karışırken karşıdaki odanın ışığının yandığını farkederek sessizce cama doğru yaklaştık.Perdeye yansıyan gölgeden anladığımız kadarıyla Hakan elini kolunu kaldırarak birine birşeyler anlatıyor,anlattıkça eliyle saçlarını karıştırıyordu. Sanırım evde yine hareketli saatler yaşanıyordu.Sema:
-Bak gördün mü?yine bir aile faciasına sebep oldun uzak dur bu çocuktan.Bir de teklifini kabul etseydim diye düşünüyorsun.
-Belki de haklısın en iyisi uzak durmak
-Hah şöyle yola gel bu arada sizin Anatomi ye giren araştırma görevlisi çocuk varya,
-Ee ne olmuş ona?
-O çok sevdiğin Edacığın söyledi.Senden hoşlanıyormuş. O da kantinde konuşurlarken duymuş.
-Bana neden söylememiş Eda da sana söyledi?
Çünkü bugün duymuş.Benle çarşıda karşılaştı sana bunu söylememi istedi. Artık yarın öğrenirsin. Detayları istiyorum senden bilmiş ol.Hadi ben kaçtım iyi uykular sana benim güzel prensesim bu arada camdan uzak dur.Aklına hep komşum bir vampir filmi gelsin oraya bakarken.Eller deliye biz akıllıya hasretiz ayrıca
-Tövbe tövbe gece gece hadi git şuradan yüzünün suyuyla ya...
Sema kapıdan çıkarken gerçekten de onun gibi bir dostum olduğu için minnettardım.Ayrıca Okulda bizi ne sürprizler beklediğini de sabah nasıl olsa öğrenecektim.





💟💟💟💟💟💟💟Bölümü beğendiyseniz yorum ve oylamalarınızı bekliyorum.Şimdilik sevgiyle kalın. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...

































KAYBOLMUŞ DİĞER YARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin