- episode 2 -

104 0 1
                                    


"ขอบใจมากนะ ที่มาช่วยพี่ ถ้าพี่ไม่ได้เรา ป่านนี้พี่โดนด่าหูพลุนแน่เลย" มาร์ค หรือ มาร์ค ต้วนหนุ่มดีเจที่ฮ๊อตของผับแห่งนี้ ถลาเข้ามาหาผมทันทีที่ผมลงจากบาร์ดีเจ

มาร์ค ต้วน เป็นลูกชายเจ้าของผับชื่อดังหลายแห่งในประเทศเกาหลี อีกทั้งยังเป็นดีเจประจำผับแห่งนี้ด้วย ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมาทำหน้าที่ดีเจแทนพี่มาร์ค เหตุผลก็เพราะว่าพี่มาร์คข้อมือเคล็ดทำงานไม่ได้ ผมก็เลยได้มาเป็นดีเจจำเป็น
ซึ่งผมก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ ดีซะอีกที่ไม่ต้องอยู่ห้อง

"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ แค่นี้สบายมาก"ผมเอ่ยด้วยรอยยิ้มตามแบบฉบับคนหล่ออย่างแทฮยอง

"เรานี่ก็ฮ็อตเหมือนเหมือนกันนะ"

"ผมหรอครับ"ผมเอ่ยขึ้นพลางชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

"อืม เพื่อนพี่ฝากมาขอเบอร์เราเพียบเลย ว่าแต่เราจะไปไหนต่อรึป่าว"

"ไม่อ่ะครับผมว่าจะไปเปลี่ยนชุดแล้วกลับห้องเลย"

"แล้วกลับไง ให้พี่ไปส่งมั้ย??"

"ไม่เป็นไรครับผม ผมกลับเองได้"

"อ่าหรอ งั้นกลับบ้านดีๆนะ ไว้เจอกัน"พี่มาร์คเอ่ยจบก็เดินไปหาเพื่อนที่โต๊ะผมจึงเดินไปยังห้องพักดีเจเพื่อเปลี่ยนชุด

ในขณะที่ผมกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ๆก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้เดินเข้ามาในห้องพัก

ผมยอมรับเลยว่า เขาเป็นผู้ชายที่ดูดีมาก....
มากที่สุดเลยก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรูปร่างหรือหน้าตาที่เป็นเอกลักษณ์และดูหล่อสะดุดตา ส่วนสูงที่ดูสมส่วน ไหล่กว้าง รูปร่างดีอย่างกับนายแบบ ผมสีดำที่สไลด์ตามแบบสมัยนิยม จมูกโด่งได้รูปรับกับใบหน้าทำให้เขามีบุคลิกเป็นผู้ชายมา
ดแมนตามแบบหนุ่มในฝันของผู้หญิง
จุดเด่นของใบหน้าคงหนีไม่พ้นเเววตาทรงเสน่ห์คู่นั้น นี่มันใช่เวลามาชื่นชมความหล่อของใครมั้ย?? ผมต้องถามเขาสิ ว่าเขามาทำอะไรที่ห้องพักดีเจ หรือว่าจะเป็นดีเจคนใหม่ที่จะมาทำหน้าที่แทนพี่มาร์คในระหว่างนี้

"อ่า ขอโทษนะครับ มีอะไรรึป่าวครับ"ผมเอ่ยถามอย่างสุภาพ เพื่อความเป็นมิตรแต่สิ่งที่ผมได้กลับมาคือความเงียบ

"โอ๊ยยย~ ปล่อยผมนะ" ผมร้องออกมา เสียงดังเมื่อเขาฉุดข้อมือผมแล้วลากให้ตามเขาไป
อารมณ์เขาตอนนี้ผมแทบเดาไม่ออกเลย ก่อนหน้านี้ก็นิ่งเงียบไม่พูดอะไร แต่ตอนนี้ก็กลับทำร้ายผม ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร ถึงได้มาทำรุนแรงกับผมแบบนี้

เขาผลักผมให้เข้าไปนั่งในรถหรูทันทีที่มาถึงลานนจอดรถ

ปึกกกกกกก~
เสียงปิดประตูรถดังขึ้น ผมพยามที่จะเปิดประตูรถแต่ก็ไม่สามารถเปิดได้เลย

"โอ๊ยยย ผมเจ็บนะ เปิดประตู"ผมร้อง ออกไปแต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจ

เมื่อมาถึงคอนโดมันก็ลากผมตรงไปที่ห้องน้ำก่อนจะผลักผมให้ล้มลงไปนอนกองกับพื้นหัวผมไปโขกกับขอบอ่างจนแตกเลือดไหลออกมาผสมกับน้ำที่เขาเพิ่งเปิดเขาก้มลงมากระซากหัวผมให้เงยขึ้นมาสบตากับเขาก่อนจะประกบจูบลงมา
ผมดันร่างของเขาออกไป

"คุณเป็นบ้าอะไรของคุณ??"ผมตะโกนใส่หน้าเขาพร้อมๆกับเหวี่ยงมือไปกระทบใบหน้าของเขาพลางปล่อยหยาดน้ำตาที่ไหลออกออกมาผสมกับหยาดน้ำที่ไหลจากฝักบัว

"ทำไม?? กูจูบแค่นี้ไม่ได้หรอ?? "เขาตะโกนใส่ผมเหมือนกันพลางเข้ามากระซากเสื้อผมให้ขาดออกจากกัน

ผลักก พลั๊ะ~

ผมผลักเขาพร้อมกับตบหน้าเขาอีกครั้งและนั่นมันทำให้อารมณ์ของเขาที่เดือดอยู่แล้วยิ่งเดือดเข้าไปใหญ่จนผมรับมือไม่ไหว

"คุณมันบ้า"ผมตะโกนใส่หน้าเขา

"อ๊ะ ปล่อย ผมนะผมเจ็บบ"ผมร้องออกมาเมื่อเขาฉุดรั้ง แขนผมให้ลุกขึ้นก่อนจะลากผมให้เดินตามเขาไม่พูดอะไรพลางเดินไปเปิดลิ้นชักก่อนจะเดินมาหาผมพร้อมกับโซ่

"นี่คุณจะทำอะไรผม??"

ร่างของผมถูกผลักให้นอนราบลงไปกับเตียงก่อนที่เขากะกระโดดขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้พร้อมกับรวบข้อมือทั้งสองข้างของผมไว้ด้วยมือข้างเดียวของเขาก่อนจะใช้โซ่ล่ามแขนสองข้างของผมไว้กับหัวเตียง

"โอ๊ยยย ผมเจ็บบบ คุณจะทำบ้าอะไรอย่า นะ!!!"ผมตะโกนใสหน้าเขาพลางดิ้นไปมาแต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้ สติผมดับวูบรอบข้างค่อยๆมืดมิดลง

[kookv] หนี้รักOnde histórias criam vida. Descubra agora