İnanmayın çocuklar şairlere inanmayın
Ne bir gül goncası kadar güzeldir sevdikleri
Nede bir ok gibi keskindir bakışları yandıkları kadının
İnanmayın çocuklar inanmayın
Ne bülbül gülü sevmiştir ne de gül bülbülden bir medet ummuştur.
Gülü de bülbülü de can evinden acımasız bir şair vurmuştur.
Bakmayın siz çocuklar kusuruna bakmayın.
Dünyanızı hüzne bulayan umutsuz şairlerin
Siz siz olun onların karanlık sokaklarına uğramayın.
Siz o kedere aşık şairlere inat güneşi hep doğarken seyredin.
Görmeyin sakın batan güneşin loş kızıllığını
Bu aşık şairler varya bu aşık şairler
Aşkı kristal kadehlerde sunarlar önünüze
İçmeyin sakın içmeyin zehirlenirsiniz...
Eğer aşka bulanırsanız sizde yazmadan duramazsınız.
Ağlamak istemezsen kaçarsın çocuğum.
Tüm şiir kitaplarının önünden.
Ama size bir sır vereyim mi.
Aşktan kaçarsan yalana dolanırsın.
Kitaptan kaçarsan cehalete...
Ağlamaktan kaçarsan kirlenir yüreğin.
Şimdi mutlu ve kirli bir dünya mıdır isteğin yoksa hüzne boğulmuş ak pak bir yürek mi
Karar senin.
DlvpT/N��O3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇÌMDEKİ DENİZ
PoetryYeni bir hesap, yeni bir kitap Kalem ve kağıt arasında bir sır olarak kalacak aska olan bu kahırlar. Seni anlatacak bir kac cumle bulabilirsem dolacak bu satırlar.
