Fucked Up

hoofdstuk 13

Jules is wakker. Jules is wakker. Jules is wakker. Die drie woorden spoken door mijn hoofd. Hij is wakker. Vannacht om 03:12 is hij wakker geworden uit zijn coma. Ze hebben hem onderzocht en ze zien niets dat de coma hem heeft aangetast. Hij heeft wel een gebroken rib, een gekneusde pols en heel veel schrammen en blauwe plekken. Saskia, Richard en Olivia zijn er nu. Ze hadden me beloofd dat als ze klaar waren, dat ik mocht komen. Ik verheug me op zijn stem. Die ik eindelijk weer kan horen. Ik trek een trui aan en een joggingbroek. Door de fysio kan ik nu staan, maar ik moet me wel ergens aan vasthouden. Ook probeer ik weer te lopen, maar dat gaat wel wat moeilijk. Ik heb krukken gekregen waarmee ik nu loop. Ook praten gaat heel goed. Soms struikel ik nog wel over mijn woorden. Ik pak mijn krukken en ga rondjes over de afdeling lopen. Ik kom Hannah tegen, de verpleger. Ze kijkt me trots aan. 'Het gaat goed, Marley! Heel knap, je bent echt een doorzetter!', zegt ze. Trots loop ik door. Ik kom langs Jules kamer. Hij is verplaats naar dezelfde afdeling als mij. Ik zie Saskia, Richard en Olivia net uit zijn kamer komen. 'Hey Marley!', zegt Olivia vrolijk. Ik zwaai en ik loop naar ze toe. Olivia knuffelt me. 'Hoe gaat het met Jules?', vraag ik. Stralend kijken ze me aan. 'Het gaat heel goed! Hij slaapt wel veel, maar het gaat heel goed met hem! Hij komt er helemaal boven op En jij zo te zien ook!', zegt Saskia. Ik kijk ze aan en ik voel me weer heel trots. 'Je mag wel naar binnen', zegt Richard en stapt weg, zodat ik naar binnen kan lopen. 'Bedankt', zeg ik en loop naar binnen. Richard sluit de deur voor meer privacy. Ik zie dat Jules een soort van rechtop in zijn bed zit. Ik loop naar hem toe. Jules draait zijn hoofd. Ik kijk hem aan. 'Hey Jules', zeg ik schor. 'Marley...', zegt Jules. Ik zet mijn krukken tegen het bed en ga naast hem zitten op een stoel. Voordat ik het weet stromen de tranen weer over mijn wangen. Ik leg mijn hoofd tegen het bed aan. Ik voel een hand over mijn haar strijken. Ik kijk op en pak zijn hand. Ik duw er een kus op. 'Je ziet er goed uit, Marley', zegt Jules sarcastisch. Ik lach door mijn tranen heen. 'Dankje, jij ziet er ook hartstikke charmant uit', zeg ik en allebei moeten we lachen. Na een tijdje te hebben gepraat, komt er een verpleger binnen. Hij stelt zich voor als Rick. Hij gaat Jules opfrissen en verzoekt me vriendelijk om te gaan. Ik zeg Jules gedag met een kus op zijn voorhoofd. Ik pak mijn krukken en loop weer naar mijn eigen kamer. Ik zoek in mijn tas naar een boek en vind in plaats van dat boek, mijn telefoon. Ik zet hem aan. Ik heb allerlei berichtjes gekregen. Van vrienden, vriendinnen en van Tom. Ik open whatsapp en open het bericht van Tom: "Hey Marley, veel beterschap. Ik kom binnenkort langs als je dat goed vind. Stuur maar een berichtje terug. Het hoeft niet, maar ik wil je graag even zien. Xx Tom."
Ik app hem terug: "Hey Tom, ik zou het heel fijn vinden als je langs komt. Je kan komen wanneer je kan. App maar wanneer je kan! Het gaat trouwens goed met Jules. Ben heel blij, maar ik verveel me kapot. Dus het zou leuk zijn als je langs komt. Xx Marley."
Ik verzend het appje en open de rest van de berichten. Mijn beste vriendin, Laura, wil ook graag langs komen. Ik stuur haar ook een berichtje dat ze langs mag komen. Klasgenoten van me hebben me ook een berichtje gestuurd. Ook zij willen allemaal weten hoe het met me is en sommige willen ook langs komen. Ik krijg een appje terug van Tom. "Kan ik vanmiddag langs komen?" Ik stuur hem een ja en zeg dat ie rond 14:00 langs kan komen. Kan ik me ergens op verheugen. Ik kijk hoe laat het is. 13:00 uur. Ik besluit om me een beetje op te maken. Ik ga voor de spiegel zitten en zie een wit gezicht. Misschien kunnen Tom en ik wel even nar buiten. Ik smeer concealer onder mijn ogen en breng wat mascara aan op mijn wimpers. Ik loop naar mijn tas met kleding en haal er een schone trui uit. Ook trek ik sokken aan. Ik ga weer op mijn bed zitten. Ik kijk wat op instagram en voordat ik het weet is het 2 uur. Er klopt iemand op mijn deur. 'Ja?', vraag ik en de deur gaat open. Tom komt binnen lopen. 'Hey', zeg ik en Tom loopt naar me toe. Ik geef hem een knuffel. 'Hoe gaat het?', vraagt Tom. Ik maak me los uit de omhelzing. 'Het gaat goed. En met jou?', vraag ik. 'Gaat wel', zegt ie. Ik zie dat hij diepe wallen onder zijn ogen heeft. 'Hey, is er iets aan de hand?', vraag ik. Tom wrijft door zijn ogen. Zijn schouders beginnen te schokken. Hij huilt. 'Ik was zo bezorgd, Marley', zegt Tom. Ik trek Tom in een knuffel. 'We zijn allebei oke', zeg ik,' je hoeft niet meer bang te zijn.' Ik voel dat mijn schouder nat wordt. Ook springen de tranen nu in mijn ogen. 'Je kan straks ook even bij Jules kijken', zeg ik. Tom knikt. Ik sta op van het bed en pak mijn krukken. Samen lopen we naar Jules kamer. Tom blijft staan voor de deur. Hij draait zich om. 'Wil je mee naar binnen?', vraagt ie. Ik knik en volg hem naar binnen. Ik loop naar het bed. 'Jules', fluister ik, 'Tom is er voor je.' Jules opent zijn ogen. Hij zet zijn bed omhoog. Tom loopt naar hem toe en geeft hem een lange omhelzing. Ik hoor dat beide van de jongens huilen. Ik loop even naar buiten om ze wat privacy te geven. Ik ga zitten op het bankje dat op de gang staat. Na een tijdje komt Tom weer naar buiten. 'Zullen we naar buiten gaan?', vraag ik. Tom knikt. Ik loop naar mijn kamer om schoenen aan te trekken.
Samen lopen in het zonnetje. Overal rennen kinderen rond. Ik kijk Tom aan. Hij glimlacht naar me. We lopen langs een vijver met eenden. Kinderen met ouders voeren de eenden. We gaan op een bankje zitten. We genieten van de zon. 'Ik mag overmorgen weer naar huis', vertel ik. 'Fijn', zegt Tom. Ik knik. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij slaat een arm om mijn schouder. Zo blijven we een tijdje zitten.
Ik zit weer bij Jules op bed. We kletsen over van alles en nog wat. Ik mag over twee dagen naar huis. Jules moet nog een tijdje ter observatie blijven, maar ik heb hem beloofd elke dag langs te komen. Tom is net een kwartiertje geleden vertrokken. Na de wandeling zijn we weer naar Jules gegaan. Toen hebben we nog een tijdje gepraat en toen moest Tom naar huis. Instussen lig ik naast Jules op zijn bed. We staren elkaar aan. Het komt allemaal goed. Ik voel het.

hoofdstuk 13!!!
Een beetje een saai hoofdstuk, maar Marley mag bijna naar huis!
Bedankt voor het lezen!
Xxx