Ηταν βραδυ... Συνηθως ολες οι αναμνησεις βραδυ ηταν γτ σιχαινομουν το πρωι.. Με ελεγες βρικολα και γελαγες... Ισως και να ημουν.. Ισως να διψουσα για αιμα αλλα μονο για το δικο σου... Τοσο καιρο μαζι σε ποτιζα διαφορα ποτα, σου εδινα διαφορα ντεπον να σου περασει το ματιασμα, σε ψεκαζα διαφορετικη κολωνια... Μωρο ποτε δεν καταλαβες πως μαγειρευα το αιμα στις φλεβες σου,πως μαγειρευα το εσωτερικο σου.. Τυχαιο που οταν με εβλεπες χαμογελουσες κι ξεχνουσες τους γυρω σου? Ας ειναι καλα ο ερωτας...βασικα το μειγμα απο τις σκεψεις σου με 2-3 κουταλιες απο αυτα που ηθελες να ακουσεις...
Αλλη μια νυχτα... Εσυ λιποθυμος με μια μαυρη τρυπα στο κεφαλι περιτριγυρισμενη με τα λουλουδια που μισω και εγω να τρεχω στα μαυρα εχοντας στο χερι μου την ταυτοτησα σου... Θα επρεπε να ειχες καταλαβει πως δεν ειμαι τιποτα αλλο απο μια αχορταγη.
Δωρεαν κουταλακια για να βγαλετε ματακια
