Uçurumun kenarındayım aşağıya atlamak istiyorum ama geçmişim beni geri çekiyor...
Geçmişimle bütün olup bitenlerle ve önce kendimle yüzleşmem gerektiğinin farkındayım ama mümkün değil...!
Artık atlıyorum! Elveda hayatım ailem eski günlerim geleceğim kararmış hava ve hiç açmayacak çiçekler hepinize elveda...
Dedim ve atladım ama aşağıda ölmemiştim belki hala geri dönmem için bir şans tanınıyordu ve öylede oldu. Bana yaklaşan bir erkek gördüm. Belkide hayatımı değiştirecek olan erkek o idi...
Bana yaklaştı nefesimi kontrol etti. Hala hayatta olduğumu farkedince beni kucakladı ama benim nefesim oraya kadardı ve dünyam karardı...!İşte hikayemiz burada başladı.