Amerikan Komşu Çocuğu

15

''aa'' dedi Baran.

Özge sürekli konuşup duran Baran'a yattığı yerden sinirle dönüp sordu ''ne oldu yine?Dur tahmin edeyim.Cips poşetlerine cipsleri nasıl yerleştiriyorlar?Yada dur,neden %50'si hava?Bilmiyoruz Baran.Oldumu? Uyu artık seni lanet olası.''

''Yok ya onu sormayacaktım.Ama harbi lan neden aklıma gelmedi bunları sormak...'' Özge oflaya poflaya eliyle yüzünü kapatıp hafifçe alnına tokat attı. Herhalde artık Baran'a vurmanın bir işe yaramadığını anlamıştı.

''Şaka maka altımda dikenli bir şeyler var bir yerlerime batıyor.''dedi Baran yattığı yerde huzursuzca kıpırdanarak.

''Üstündeki kot gömleği herifin ağzını bağlamak için kullanmasaydın şimdi belki altına serip yatabilirdin.''

Gamze altına serdiği ince hırkasını aldı, yanında yatan Baran'a verip konuşmaya devam etti ''Al.''

''Eee sen ne olacaksın?'' Baran şaşırarak Gamze'ye baktı.Belli ki böyle bir şey hiç beklemiyordu.

''Ben senin kadar mızmız değilim dayanabilirim,uyu artık.''

Baran ince uzun hırkayı altına serip Gamze'yi belinden tutup yanına çekiştirdi.Gamze'yi taklit ederek konuşmaya başladı ''Bin sinin kidir mizmiz diğilim.'' Gamze şaşkın şaşkın utangaç bir biçimde Baran'a bakınca Baran ellerinin halen daha Gamze'nin beline dolanık bir biçimde olduğunu fark edip geri çekti.

Özgeden artık ses yoktu,Aras'ta aynı şekildeydi.Baran çoktan uyumuş,küçük hırıltılı horlamları 1 saattir devam ediyordu.Gamze sanırım Baran'a neredeyse yapışık olduğundan ara sıra huzursuzca sağa sola dönüp duruyordu.

Sağıma döndüm Arda'nın yüzü bana dönük,gözleri kapalıydı büyük ihtimal uyumuştu.

Anlaşılan uyuyamayan tek bendim.Hazır fırsat bulmuşken Arda'nın yüzünü inceledim.Yüzü o kadar güzeldi ki bir ajansa kaydolsa anında bir dizinin başrolüne alınacağına emindim.

Erkeklere güvenmezdim,hiçbir zaman güvenmemiştim.Hepsi aynıydı.35 yaşlarına kadar eğlenir,onla bunla gezer sonra yaş gereği hanım bir kız bulup evlenirlerdi.

Ama biz kızlar ne kadar zeki olsakta duygularımızı kontrol edemiyorduk işte.Hormonlar sağolsun.

Elimi yavaşça yanağına koyup yüzünü biraz daha inceledim.Kirli sakalları elime batıyordu.

Uyanırsa ne demem gerekirdi? Belki de yüzünde sivrisinek olduğunu benim umrumda değilde,sesinden rahatsız olduğum için öldürmeye çalıştığımı söylesem? Bence mantıklı. Evet evet,bunu kullanabilirdim.

Kıpırdanınca hızla elimi yanağından çektim ama o benden hızlı davranıp elimi tuttu.

''ne yapıyorsun?'' Gözlerini bana dikince ne diyeceğimi bilemeden konuştum ''ee şey bok.Yani bok böceği,yanağında şeydi bende şey ettim.Korkma ama attım ben onu yani neyse iyi geceler.'' Gözlerimi yumdum.Bok böceği nedir ya! Sivrisinekti o hani? malsın Miray.Tartışmasız malsın.

''Herhalde gidince geri gelmesin diye 2 saat daha elimi yanağında tutayım dedin.'' Hafifçe güldü.Gülümsemesini görmek için gözlerimi açtım. ''uyumuyordun.'' Dedim kızgınca.

''Gece gece birşey falan yaparsın bana emin olamadım. Hem ben senin bildiğin erkeklerden değilim.'' Diğerlerini uyandırmamak için sessizce güldü.Bende gülümsedikten sonra yerin dibine girmeye devam ettim.

Halen daha tuttuğu elimi alıp yanağına geri koydu.''Tanrı korusun, tekrar geri gelir falan kalsın bu burada.'' Diyerek sırıtıp gözlerini yumdu. Uyuyup uyumadığı gerçekten hiç belli olmuyordu.Belkide rol yapmıyordu da ben böyle ani bir şey yapınca tepkisiz kalmayı tercih etmişti. Bi kaç dakika sonra ani bir harektle belimden tutup beni kendine çekti.

Şaşırıp gözlerine baktım.Oda bana bakıyordu.''ne? ne var?'' alnını alnıma dayayıp belime daha çok sarıldı.

''Yok bir şey,sadece ne kadar yakınımda olursan o kadar rahat hissediyorum.''

Kalbim sıkışıp anlamsız ritimlerle çarpmaya başladı.Huzursuz hissediyordum ama nedense bu duygunun geçmesini istemiyordum.

Her Nefes alıp verişinde yüzümdeki hava basıncını hissediyor,hatta nefes alıp verişinin süresini ezberliyordum.Zaten hissetmemek mümkün değildi.Elim ne kadardır yanağındaydı bilmiyorum ama uyuşmuştu.İki elimide göğsüne koydum.

Böyle bir durumda nasıl uykuya dalınır hiç bilmiyordum.