Fall Apart | Camren

21♧

Lauren

Avucumdaki bardağı bütün gücümle sıktım. Ne olduğunu anlayamasam da işler iyiye gitmiyordu, farkındaydım. Elimi kaldırıp hala konuşmaya devam eden Dinah'ı susturdum. O kadın Ian'ın kardeşiydi. Önceki sefer geldiğinde de bana patlamıştı. Siktir, Camila'nın yakalarından tutmuştu ve onu duvara ittirmişti. Avucumun içindeki bardağı sanki mümkünmüş gibi biraz daha sıkıp parçalara ayrılmasını izledim. Acısını hissetmiyordum. Bir hışımla oturduğum yerden kalktım ve onlara doğru ilerledim. Camila'nın canı çok fazla yanıyor olmalıydı. Küçük kızın gardiyanlar tarafından götürülüşünü izledim. O da ağlıyordu. Başımı tekrar Camila'ya çevirdiğimde yere oturmuş olduğunu gördüm. Koşarak yanına vardım. Diğer kızı da gardiyanlar çıkışa doğru sürüklüyordu. Bağırışlarına kulak verdim.

Ailen acaba biricik kızlarının nişanlısının katiliyle birlikte olduğunu öğrense ne yapar? Bir kadınla!?

Sikeyim, bu durumda ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Ben Camila üzülmesin diye götümü yırtarken o her gün üzülüyordu. Hemde tamamen suçsuz olduğum bir konudan dolayı. Dolan gözlerimi sımsıkı kapatıp kaşlarımı çattım. Bir kadınla... İki insanın birbirini sevmesi kadar doğal bir şey yokken, bunun yanlış olması kadar saçma bir şey yoktu. Dişlerimi kanayan elime geçirdim, kan tadını net olarak almıştım. Ardından boştaki elimle Camila'yı kendime çekip omzuma yatırdım ve fısıldadım.

Çok üzgünüm.

*********

Kafamı kaldırıp Camila'ya baktım. Elindeki bezi suya batırıp sıktı, ardından elimdeki cam parçalarını temizlemeye çalıştı. Eliyle alamayacağını o da biliyordu fakat yapabileceğimiz herhangi bir şey yoktu. Elindeki bezi hafif hafif elime bastırıp kanı temizlemeye çalıştı. Canım yanıyordu ama bu onun acısının yanında hiçbir şeydi çünkü fiziksel acı sadece acıydı. Acıdan öteye geçemezdi. Ama ruhsal acı, insanı gerçekten çürütürdü. Acıyı her bir zerrenizde hissederdiniz, en derininizde. Boştaki elimle yanağını kavrayıp okşadım. Yanağını elime bastırıp ellerini elimden çekti. Onu hissetmek kadar güzel bir şey yoktu. Onu sevmek kadar sanatsal bir şey yoktu.

Sadece bu kadarını yapabiliyorum, üzgünüm.

Başımı iki yana salladım ve ona doğru yaklaştım.

Acımıyor bile bebeğim.

Bir de elime üzülmesini istemiyordum. Başına çok fazla dert açmıştım. Alnından öpüp dudaklarımı saçlarına gömdüm.

Eğer bunu öğrenirlerse yüzüme bile bakmazlar Lauren.

Başımı kaldırıp gökyüzüne baktım ve gözümden akan yaşın ilerlemesine izin verdim. Onun hayatını bitiremezdim. Ailesiyle arasının iyi olması gerekiyordu.

Onun elinde bir kanıt yok. İnkar et.

Saçlarına küçük bir öpücük daha kondurup geri çekildim.

Nişanlının katili olan bir kadınla nasıl birlikte olabilirsin ki?

Hızlı bir şekilde gözlerimi silip gülümsemeye çalıştım. Kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu. Kendimi ondan ayırdım, sırtımı duvara yaslayıp başımı tekrar gökyüzüne kaldırdım. Karanlıktı, insanı içine çekiyordu.

Bunu yapmayacağım.

Başımı Camila'ya çevirip kaşlarımı kaldırdım.

Anlamadım?

Başını iki yanına sallayıp bana doğru yaklaştı ve kucağıma oturdu. Elleriyle yanaklarımı kavradı ve hafif hafif okşamaya başladı.

Seninle birlikte olmaktan utanmıyorum. Hiçbir zaman da utanmadım.

Gülümseyerek yanaklarımdaki ellerini kavradım ve dudaklarıma yaklaştırıp öptüm.

Sana aşığım Lauren. Ve ben bunu ne olursa olsun saklamayacağım. Biz yanlış bir şey yapmıyoruz.

Bunu kabullenmeyeceklerdir.

Burnunu burnuma sürttü ve derin bir nefes aldı. Kalp atışlarım hızlanmıştı. Bana bu kadar yakın olması bile çıldırmama yetiyordu. Ailesini tamamen kaybedebilirdi. Bunun nasıl hissettirdiğini bilmiyor olsam bile onu anlamaya çalıştım.

Umurumda değil. Ben sadece seni istiyorum.

Dudaklarıma yaklaştı ve yavaş bir şekilde alt dudağımı kavradı. Hafif hafif emerken kısık sesle inlemiştim. Ellerimi kalçasında birleştirip sıktım. Gülümseyerek dişlerini dudağıma geçirdi ve çekiştirdi.

Ah, tanrım. Seni deli gibi istiyorum.