Multiye bir adet Almira ve Uraz bıraktım . Sevin onları 😍
"Uraz"
".."
"Uraz.."
".."
"Uraz!" Bağırmam ile irkilerek bana döndü , daha sonra gözlerime bir saniye baktıktan sonra hemen yüzünü yola çevirdi.
"Efendim .""Iyi misin "
"E-evet "
"Uraz babanın evinde ne oldu "
"Hiç , hiçbirşey " öyle tedirgin ve savunmasız görünüyordu ki .
"Uraz korkutuyorsun beni."
"Korkulacak birşey yok , sadece babam ile aramda olan birşey ."
"Benimle ilgili mi beni mi sevmedi" gülümsedi .
"Seni sevmemesi mümkün mü, alakası yok almira sadece-"
"Anlamıyorum uraz herşey iyiken biranda geldin kolumdan tuttuğun gibi evden çıkardın , ne düşünmem gerekli söyler misin?" Gözlerime bakarak konuştu , net sesiyle .
"Şu anda bunu konuşmak istemiyorum . Inan seninle bir ilgisi yok. " tekrar yola odaklandığında fısıldadım .
"Sana güveniyorum ."bu sözümü idrak ettiği gibi öyle birşey oldu ki son anda bir arabaya çarpmaktan kurtulduk. Hemen sağ tarafa çekerek arabayı durdurdu . Kafasını direksiyona yasladığı gibi biraz öyle durdu .
Orada ne olmuştu hiç bir fikrim yok. Ama Uraz şu anda öyle bir haldeydi ki elimden tek gelen ona sarılıp yanında olduğumu belirtmek olurdu . Öyle de yaptım , sırtına başımı yaslayarak sarıldım ona arkadan .
"Ben hep senin yanındayım ."
Bir kaç dakika öyle kaldık , daha sonra uraz kafasını direksiyondan kaldırdığında bende onun sırtından kaldırdım kafamı . Yanağıma içten bir öpücük bırakırken gülümsedim .
Tekrar arabayı çalıştırıldığında hiç konuşmadık , ne ben ona nereye gittiğimizi sordum , ne o bana tek kelime etti öylece sustuk.
Merak içimi kemirirken kendimi zor tutuyordum , fakat onu böyle düşünceli ve üzgün görürken içimden birşeyler kopuyordu , onun canını sıkan şeyi bulup yok etmek istiyordum .Kısa bir süre sonra bana saatler gibi gelirken okulun otoparkında durdurdu arabayı . Gözlerini benden kaçırarak konuştu ilk defa.
"Hadi in sen güzelim "
"Sen ?"
"Benim biraz işim var "
"Ne işi ?" Merakla sorduğumda derin bir nefes aldı .
"Önemli birşey değil Almi ."
"Önemli değilse gitme bu gün sevgilinle kal ." Dedim sevimlice. .
"Sen nasıl istersen. " arabadan inerek yanıma geldiğinde bende çoktan inmiştim . Elimi tutacakken elimi çekip iki elimi yabaklarında birleştirip okşadım.
"Bana anlatabilirsin , meraklanıyorum "
"Güzelim inan birşey yok , babam.. sadece -" birşey düşünüyor gibiydi söylemekte kararsız duruyordu .
"Babam İstanbul'a dönmemi istedi " aniden kaşlarımı çatarken garip hissettim .
"Çatma kaşlarını hemen tabiki geri gitmeyeceğim "
"Aslında -"
"Ne aslında "
"Onlarda bir bakımdan haklı sonuçta oğullarını yanlarında görmek istiyorlar ."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Acılara Bir Kahkaha Daha
JugendliteraturBabası, öldükten sonra hayatındaki en önemli gerçeği öğrenen bir kız . Kafasını toplamak için kaçtığı başka bir şehirde tanıdığı çocukla herşey farklı olmuştu. Işin garibi almira yaşıyordu 'başına geleceklerden habersiz ' ! 8 Haziran 2016