İmkansızı Sevdim

-1- Küçük Kaza

''Hadi ama Becca ! '' David'in sesiyle irkildim.Sınıf delice sıraların üzerine çıkmış boş dersin keyfine varıyorlardı.  Kate David'ın kucağına oturmuş boynunu emiyordu  .Yüzümü buruşturdum. '' Ben böyle iyiyim.'' dedim  elimi havaya kaldırıp. Emma yanıma gelip hınzırca güldüğünde kafam sıranın üzerinde uyumaya çalışıyordum. Tabii bu seste nasıl uyunursa artık!

'' Bu gece Adam'ın havuz partisi varmış.'' Kaşlarımı çattım.

'' Havuz partisi mi? '' Sırıttı.Gülerken yeşil gözleri küçülmüş etrafında çizgiler oluşmuştu. ''Evet.Gelecek misin?''

''Bilmem düşünmem gerek.''

''Ne düşünmesi kızım. Okul Adam'ın babasının okulu ve çocuk senden hoşlanıyor.'' Emma'nın böyle saçma şeyleri düşünmesi sinirimi bozmuştu.Oysa ben onu aklı başında biri sanardım. Emma benim lisedeki hatta hayatımdaki en iyi tek arkadaşımdı diyebilirim. Babam öldükten sonra hayata küsmüş, arkadaşlarımı kendimden soğutmuştum. Benimle bir tek Emma kalmıştı. Offladım. '' Tamam belki gelirim.'' dedim aceleyle.Tam kalkmış gidiyordu ki arkasını dönüp fısıldadı, ''Sakın elbiseyle geleyim deme.Adı üstünde bu bir havuz partisi.''

''Uyardığın için sağol.'' dedim.Sanki biz pijamayla gidecektik '' Emma.''

Adam 'ın sesiyle arkama döndüm.Saçlarını savurarak buraya doğru geliyordu. Dolgun dudakları...Ahh kesinlikle bu çocuğun üzerinde ''Yaklaşmayın yanabilirsiniz!'' yazmalıydı.Sırıttım.    "Emma bu gece olan partimi söylemiştir sanırım?''

Zil çalınca rahatladım. İşaret parmağımı kaldırıp,'' Zil.'' dedim.Kapıya doğru ilerlediğimde arkamdan seslendi. '' Ama soruma hala bir cevap vermedin!'' Arkamı dönüp güldüm. '' Bu gece göreceksin.''  Okul garajına doğru giderken aklıma annem geldi. Sevgilisiyle Avustralya tatilinden bugün dönüyorladı. Annem babamdan sonra benim gibi her şeye  soğuk davranmaya başlamştı. Ta ki hayatına Mark denen adam girene kadar. Annem onu seviyor ve güveniyordu.Ama ben ona bir türlü ısınamamştım.Garaja geldiğimde arabanın kilidini açtım. Bu arabayı seviyordum. Yavaşça gaza bastım ve garajın virajlı yolundan anayola çıktım. Bu gece ne yapacaktım ben? Adam'a umut vermek istemiyordum.Onu istemiyordum ki.Ama yakışıklı ve seksi olduğunu inkar edemezdim. Virajı alırken arabam birşeye çarptı.Başka bir arabaya.Kör müydü bu! Benim geçme sıramdı ve o gelip bana çarpmıştı.Sinirle arabadan indim. O da inmiş arabasındaki hasara bakıyordu. '' Kör müsün sen!'' Bana baktı. Gözleri simsiyahtı. Boyumdan büyük bir sesle söylemiştim. Şaşkınlıkla gözlerini devirdi. '' Geçme sırası bendeydi.'' dedi. Hah kör olduğu gibi bir de küstahtı. ''Ne? Asıl geçme sırası bendeydi.'' diye bağrındım.Elini cebine attı telefonunu çıkardı. ''Şimdi öğreniriz.''

Merhaba arkadaşlar! Bu benim bu sitedeki ilk hikayem.Umarım beğenmişsinizdir. Hatalarım için kusura bakmayın.:D Bu arada fotoğraftaki Becca.:D