Lumipas ang ilang araw and it seems so stressful. Oo walang Lance sa paligid pero ANG DAMING REQUIREMENTS!!. Nakakapagod! But then, part to ng buhay estudyante. Pagkauwi ko sa bahay, kwarto agad ang nilapitan ko. Hindi pa sumasayad ang pwet ko sa upuan ng may kumatok. Really?
I sighed. What is it this time??
“Miss Aleeya? Si Sir Lance po nasa baba.” What? What the hell is he doing here?
“don’t let him in.”
“Miss, nasa receiving area na po sya.” Paalala ni Ate Maris. Oh God! Masyado syang feel at home.
“pakisabi tulog ako. O kaya magdahilan ka, ano, busy!” napahilamos ako ng palad ko dahil dito. I need a break for Pete’s sake!
“hindi mo na kailangan pang magdahilan Honey dahil naririnig kita.” Oh sht!!!!! Anong ginagawa nya dito sa taas.
“HONEY YOUR FACE!! Ano bang ginagawa mo dito?” i blurted.
“Gettin’ what’s supposed to be mine?” he said with sarcasm. “Open this door. NOW!” sabi nya ng may pagbabanta. Ha! Kala nia matatakot ako sa kanya! Mukha nya!
“A-YO-KO! Umalis ka na lang dahil wala ka namang mapapala sakin.”
*BOOOOGGGSSSSHHHH*
Ohmooo! Nasira nya ung door ko! SHT!! What to do? Sinksik ko ung sarili ko sa dulo ng kama ko.
“sinusubukan mo ko Aleeya!” is he out of his mind? Nakita ko ang galit sa mga mata nya. Ngayon ko lang un nakita.
“Lance, tama na.” lumapit sya sa kin at hinila ako patayo. “aray, Lance nasasaktan ako.” Pero parang wala syang naririnig. Takot na takot ako habang mahigpit nyang hawak ang kamay ko. Namumula na un kaya naiyak na ko dahil sobrang sakit na.
“YOU’RE INSANE!!! Bitiwan mo ko! Aray! Lance ano ba!!” pilit kong hinihila ung kamay ko. Dahil ayaw niang bitawan ung kamay ko sinampal ko sya using my free hand. Dahil sa sobrang lakas nito namula ang mukha nia.
“HOW DARE YOU!!”sinampal nia din ako at hinila nya ako palapit sa kanya at hinalikan ng sapilitan. I was so helpless that time.
I know dapat nandito na ang mga kasambahay namin or even our guard pero walang dumating. Ang alam ko nasa supermarket si Nana at ung isa pang katulong. Yung guard namin kumain siguro.
He’s kissing me torridly. Ayoko nito. Patuloy na umaagos ang mga luha ko.
“can someone please help me.” I whispered between the kisses.
Nanghihina na ako dahil kanina pa ako nanlalaban. He didn’t stop right there. Patuloy na naglalakbay ang mga kamay nia sa kung saan-saang parte ng katawan ko. Help! Parang piping sigaw ko. “tama na Lance.”
Nagulat na lang ako ng biglang nawala si Lance sa harap ko. Namalayan ko na lang na nakahandusay sya sa sahig. I saw blood in his face. I fell down as I feel my body trembling. Ano bang nangyayari?
“Get Out!” dumagundong sa buong kwarto ang malakas na boses ni Jeric...... Teng.
“i’m not done yet Aleeya. Babalikan pa kita. Hindi pa tayo tapos.” Lumabas si Lance ng kwarto ko.
I was scared and I am in pain.
“Hey!” lumapit sakin si Jeric pero lalo kong siniksik ang sarili ko sa sulok. Napansin nia siguro un kaya huminto sya. “it’s okay. It’s me. I won’t hurt you.” Lumapit na sya at ikinulong ako sa bisig nia. And there I cry.
“are you okay?” tanong nia habang hinahaplos ang buhok ko. “sssshhh. Wala na sya. Hush now.”
“thank you.” I whispered. Tinaas nia ang mukha ko at bahagyang kumunot ang noo nya.
“a-anong nangyari jan?” hinawakan nia ang gilid ng labi ko.
“Ouch!” I take a step backward.
“sorry. Anong nangyari jan?” hinila nia ulit ako payakap sa kanya.
“h-he s-slapped m-me.” I exhaled.
“sht! I was late then.” He cursed. Kumalas sya sa yakap at naupo sya sa gilid ng kama ko at napasabunot sya sa buhok nya.
“ it’s not your fault nagpapasalamat pa nga ako kasi dumating ka eh.”
“I think kelangan niong magdagdag ng security dito.”
“magpapasabi na lang ako kay mama. Uhm, Jeric salamat talaga ha?”
“wala un. Tsaka may food jan sa baba. Tara kain tayo?” sabay kaming bumaba. Hindi ko na kinuwestyon kung bakit sya nandito dahil hindi naman yun ang mahalaga. This is the 2nd time na niligtas nia ako from Lance.
After naming kumain, nagpaalam na sya na uuwi na daw sya dahil malapit nang maggabi. I felt sad pero iwinaksi ko un. He need to go home, he can’t stay with me dahil lang dun sa nangyare.
~~~~
Maaga akong gumising dahil hindi na ako nakatulog ulit simula nung nagka-nightmare ako. Hanggang sa panaginip ba naman sinusundan ako ni Lance.
Kahit puyat ako ay hinayaan ko na lang at maagang pumasok sa school. Dinala ko na rin ang kotse ko dahil ayoko ng magpahatid pa sa kahit na kanino.
“Good Morning Class!” bati sa amin ng subject prof namin. Pwede namang sila na lang ang sumagot kaya hinayaan ko na sila. The pleasure is all theirs.
This philosophy really bores me a lot. Ayoko mangipahalata pero inaantok ako at ang utak ko. Hindi sya gumagana man lang. Dapat hindi na muna ako pumasok eh.
“Ms. Santillan! Does my subject bores you?” tanong sakin ng Philo Prof ko. Ayst! Obvious ba sir?
“not that much sir. I’m sorry.” Liar! Umayos na ako ng upo bago pa ako mapagdiskitahan ng Prof kong daig pa ang may menstrual cycle.
It takes 1 and a half hour bago sya nagdismiss, grabe! Nakakaboring yun ng sobra.
I fix my things and got out of the room. Ang sakit ng ulo ko ang sarap iuntog sa pader. NO joke! Ang sakit talaga. I’ve decided not to attended my next subjects dahil ang sama ng pakiramdam ko.
When I got home tumakbo na lang agad ako sa kwarto. I just wanna sleep.
“Aleeya iha, okay ka lang ba?” salubong sakin ni Nana Belen.
“okay lang po ako. Inaantok lang po talaga ako.” Pumasok na ko sa kwarto at binagsak ang sarili ko sa kama. Buti nga inabot ko pa ang kama dahil mas malapit naman ang couch.
~~~~~~
A/N:
sorry late and short UD :DD
Vote and Comment?
Any Violent Reactions???
~'MissLianaRein'~
BINABASA MO ANG
"Reach The Impossible"
Teen FictionA story of REACHING someone. May mga bagay sa mundo na mahirap abutin. Mga bagay na alam nating hindi pwede. but in LOVE everything is possible!! Go on and REACH THE IMPOSSIBLE !!!
