Still Into You (ON HOLD)

1.The Past

ALRiSH

"I love you heart"

It's my dearest girlfriend speaking there. Sam.
We are still in bed cuddling this day.

"I love you too heart"tugon ko naman sa kanya saka nya ko niyakap ng mahigpit as if im leaving her.

"I love you more"she chuckled while saying those.

"Haha. I love you so much"

"Well. I love you the most. To infinity and beyond. Back and forth."sabi nyang di talaga nagpapatalo basta sa kasweetan.

I raise both of my hands na para bang sumusuko at kiniss ko sya sa cheeks." Kaya sayo ako heart ehh".

I thought it was a never ending sweetness. And i really hope so but suddenly nagpaalam syang may pupuntahan somewhere na mukhang importante.

I dont exactly know where but it seems urgent through the look in her face.

Feeling ko di ko magugustuhan ang pag alis nya kaya i disagree and beg her to stay but sadly she still gets up in bed at desidido na.

As she walks away slowly i can feel my tears running down my face but cant feel any pain.

Its as if im numb?

Akala ko ako yung parang aalis pero sya pala ang mang iiwan. 😐

"Heart p-please. S-stay"i said in a cracked tone of voice while crying.hindi ko na lang talaga kaya ang pag alis nyang iyon.

Every step away she makes make my cry more louder. Until. . . .

"Anak. .  Nak gising ka na ba? Bakit umiiyak ka na naman?"
Niyuyugyog na pala ako ni mama.

"Hmm. .  Maaa. . Oh ikaw pala"kunot noo kong sabi habang pinupusan ang luha ko? "Wait. Am i crying?"

"Wag nga akong lokohin mo Alrish Elizabeth Prudencio. Nagtataka ka pa kunware parang di ko alam iniiyakan mo na naman si Sam."

This time nakapamewang na si mama habang nakaupo sa tabi ko sa kama ko.

Ang cute nya tignan pag galit. Nagtataasan kase ang mga kilay nya na kahit ang nipis nipis na e pinipilit padin nyang iemphasize. So instead mainis ako sa kanya for calling me in my whole ugly name eh napangiti nalang ako.

"Ma im not. I told you. Im so over with her"sabi ko making my voice more convincing.

"O sige. Mabuti pa tumayo kana at maligo. Nakahanda na ang pagkain sa mesa. Bilis bilis at baka ma.late ka na naman sa trabaho"

"Close ko ang boss ko ma." Pagyayabang ko sa kanya. Ate kase ni Sam ang may ari ng jewelry store na pinapasukan ko.

"Maski na. Sige wag ka na mangatwiran" she said in finality and walked out my room.

"That was another sweet nightmare in my life"i whispered in the air while trying to remember what happened in my dreams. Ang sweet namin dun. Ang sarap sa pakiramdam.

Pero maliligo na ako bago pa ako mapaiyak ulit. Afterall it was already been 1 year and 2 months since we split. So i should be really over her.

"Yes I am. I absolutely am."i cheered up myself and finally got up.

Maliligo na sana ako eh. Pero pag bukas ko ng gripo sumabay ang mga luha ko sa agos ng tubig. Hindi nakisama ang puso ko sa utak ko. So ano pa nga bang magagawa ko? Iiyak ko nalang to.

Sabi nga nila crying is one of the key in letting go. Ang masama nga lang sakin nasosobrahan na ata ako sa pag lelet go.

Daan daang beses na ata ako umiyak eh. Take note. Walang humpay.