Yeni Bir Şehir, Yeni Arkadaşlıklar

23 0 4
                                    

Ailem beni bırakıp gitmişti. Onları geçirirken ağlamıştım ama ağladığımı kimseye belli etmeden ağlamıştım çünkü kimse beni ağlarken görmemeliydi. Bu benim altın kuralımdı. İşin kötüsü bir kaç gün sonra babannem ve dedem Hacca gideceklerdi ve ben onları yolcu edemeyecektim.
Odamda dolabın tepesinde duran televizyonu actim. Dört kişilik odada yapayalnızdım. Esyalarımın bi kısmını annemle yerleştirmiştik kalanları yerleştirmek bana kalmıştı. Esyalarımı yerleştirdikten sonra karnımın acıktığını hissettim ve kantine inmeyi düşündüm ama ne yiyeceğim hakkında bir fikrim yoktu, bende markete gitmek için yurttan çıktım. İçimden kendi kendime "Ben niye çıktım ki dışarı, marketin nerde olduğunu bile bilmiyorum. Sabriye abla bi sokak ötede demişti, bulurum inşallah" diye söylendim. Marketi bulmuştum. Girip ekmek margarin falan aldım. Marketten çıktım ve beynim durmuştu ki ne yönden geldiğimi ve ne yöne gideceğimi bilmiyordum. Hava kararmak üzereydi. Rastgele yürümeye başladım. Yollar o kadar karışık geliyordu ki yurdumu hiç bulamayacağımı düşünmeye başlamıştım. Yürüye yürüye park gibi bir yere gelmiştim. İçimden "Şimdi b*ku yedik, nasıl bulacağım ben bu yurdu" diyordum ki parkın olduğu araya döndüğüm de 'Üniversitesite Kız Öğrenci Yurdu' tabelasını gördüğüm zaman hoplaya zıplaya yurda doğru yürüdüm.
...
Benim için yarın okulun ilk günüydü heyecanlıydım. Uyuyamıyordum, kulaklıkları takmış müzik dinliyordum ve düşünüyordum 'Bu odada hep yalnız mı kalacaktım hiç oda arkadaşım olmayacak mıydı?'
.............................................
Alarmın sesiyle yataktan fırlayayım derken "aaaoovvvv!" diye çığlık attım çünkü ranzaya kafamı çarpmıştım. Dün gece müzik dinlerken uyuya kalmıştım şarjım da azdı 'idare eder' diye düşünerek banyayoya girip duş aldım. Duştan çıkıp saçlarımı özenle kuruttum ve krepe atıp birazda düzlestirdim. Biraz rımel birazda parlatıcı ruj neredeyse tamamdım. Üstüme renk renk yatay kalın cizgileri olan kısa kollu t-şortumu gecirip altımada düz dar bir kot giyerek kombinimi tamamladım abartiya gerek yoktu değil mi?

Yurttaki koridorlardan yükselen zil sesi içimden 'noluyor be!' dememe sebep oldu. Bu zil seside neyin nesiydi? Ardından Sabriye ablanın 'kızlaaaar okul servisi geldiiii! demesiyle durumu çakmıştım. Aceleyle çantamı alıp kapımı kitleyip odamdan çıktım. Asansörün düğmesine bastım ama 1. kattaydı. Koşturarak merdivenlerden inerken, Sabriye abla elinde zille Adile Naşit misali katların koridorlarında 'Servis geldi kızlar acele edin' diyerek koşturup duruyordu. Odalardan kızlar çıkıp 'Tamam Sabriş geliyoruz!' diye bağırıyorlardı. İçimden 'Sabriş ne be! Koskoca kadına Sabriş mi denir! Ne kadar saygısızca...' diye geçirdim. Kapının önündeki servise doğru ilerlerken, içinde erkeklerin de olduğunu farkettim ve çekingen bir şekilde servise bindim. 'Erkeklerin bu serviste ne işi vardı? Ne alakaydı yani?' arka dörtlüğü tamamlamış erkek topluluğu boş muhabbetler, boş espiriler yapıp 'hohohoho' diye pis kahkahalar atarken ben okula varmak için sabırsızlanıyordum. Sonunda okula gelmiştik. Güvenliğe öğrenci belgemi gösterip okula dogru hızlı adımlarla ilerliyordum ve çok heyecanlıydım. Panodan Bilgisayar Programcılığı, Birinci sınıf birinci öğretimin ders programına bakıp, dersin hangi derslikte olduğunu öğrenip, sınıfı bulmaya koyuldum. Derslik okulun birinci katında değildi ikinci kata çıkmıştım koridorlar kalabalıktı ve okul küçük olduğu için dersliği hemen bulmuştum. Sınıfa girdiğimde kızlar bi tarafta erkekler bi tarafta oturuyorlardı kızların olduğu yere doğru yöneldim ve Safinaz'ı gördüm "Merhaba!" deyip gülümsedim. Safinaz'da "Hoşgeldin" diyerek karşılık verdi. Diğer kızlar bana şaşkın şaşkın bakıyorlardı. Bütün kızlarla tek tek tanıştım. Erkeklere ait olan sıranın ön dörtlüsünde oturan dört kız hariç çünkü bana ters bakmislardi dışlarcasına ya da beni kiskanmislardi, bilemeyeceğim. Okuldaki ilk günüm sıkıcı ve sadeydi. Sınıftaki hiç bi erkek dikkatimi çekmemişti. Yurda gittiğimde yeni oda arkadaşım 'Dom Dom Kurşunu'yla tanıştım ona kanım çok ısınmıştı. Oda ek tercihlerle gelmişti benim gibi... Onunla  muhabbet ediyor, kantine iniyor yemek yiyorduk. Artık canım sıkılmiyordu çünkü o çok girişken bı kızdı benim gibi çekingen değildi.

Ekim'de ek tercihlerle geldiğim okulda nerdeyse 1 ay gecirmistim ve anlatmaya bile gerek duymadığım bazı insanlar tanıyıp hayatimdan aniden çıkarttım
...

Herşey Aşk Yüzünden 1 'Sıcak Çikolata'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin