Karşı Komşum

9. bölüm

3 ay sonra:

3 ay oldu.. tam 3 aydır Oğuzhan yok. Çok saçma var ama yok. O kadar zorki o yokken yaşamanın anlamı yok. Ölmek istiyorum. Denedim olmadı. Hep geri döndürdüler. Ah be Oğuzhan bu gönül sana ölür. Gözlerinin kahverengisini özledim. Çok uzaktasın sen sesimi duymazsın sensizlik kolay değil acısını dinidiremedim.

....

Başımın ağrısıyla uyandım evet yine Oğuzhanın yanında uyuya kalmışım. Ah be sevgilim uyansana.. Ağlayarak lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Sonra yine Oğuzhanın yanına gittim

'Günaydııın' dedim mutlu olmaya çalışan bi sesle

'Keşke duysan be'

'Duy sesimi duy'

'Özledim seni'

'Of Yağmur ne diyorsun uyanmiyacak anla artık'

kapının gıcırtısıyla kendi kendime konuşmayı kestim evet bizim tayfa gelmiş

'Yağmur aşkom bak helak oldun burda 3 aydır gel eve gidelim' dedi Buse

'Ya uyanırsa ya konuşursa' dedim ağlamaklı sesimle

'Kardeşim bekleme artik bak 3 ay oldu' dedi İbrahim

'Uyanıcak biliyorum' dedim umut dolu sesimle

Tam o sırada odaya doktor girdi

'Yağmur hanım Oğuzhan bey tam 3 aydır burada isterseniz..' dedi

'Fişini çekelim diyorsunuz yani' dedim bağırarak

'Yani' dedi doktor

'Uyanıcak o tamam mı uyanıcak ayrıca sen tıp okuduğuna emin misin?' Dedim

Eserin ağzından:

'Eser bey iki dakika gelir misiniz?' Dedi doktor

'Hıhı tabiki' dedim ve odadan çıktım

....

'Yağmur hanım son zamanlarda aşırı agrasif olmaya başladı bence onunda psikolojik bi yardım alması gerekiyor' dedi

'Hahahshah saçmalamayın yağmur deli mi?' Dedim ve odaya girdim

....

'Doktorla ne konuştunuz' dedi Yağmur

'Hiiç öyle havadan sudan' dedim

'Pek inanmadım ama peki öyle olsun.' Dedi Yağmur

'Yağmur canım bak harap oldun hadi artık eve gidelim 3 aydır burdasın' dedi Nurdan

'Olmaz ısrar etmeyin Oğuzhan uyanmadan eve gitmeyeceğim' Dedi Yağmur

'Tamam o zaman ben kaçar işe geciktim ya sende çok üzme kendini' dedi Dila

'Hıhı' dedi Yağmur

'Benimde çekimim var Nurdanla beraber çıkayım' dedi Dila

'Tamamdır biz burdayız' dedim

'Aynen' dedi İbo

....

'Bak sizinde işleriniz var biliyorum hadi gidin valla kendime bişey yapmiyacağım.' Dedi Yağmur

.....

Yağmurun ağzından:

Eser ve İbrahime çok ısrar ettiğim için gittiler.

Bende her zamanki gibi Oğuzhanın yanı başındaki bordo renkli koltuğa oturdum.

'Biz imkansızız be Oğuzhan'

'Kimse biz olmamızı istemiyor'

'Başına ne geldiyse benim yüzümden'

'Benim yüzümden delirdin ya'

'Ben neden yaşıyorum ki'

'Bi amacım yok'

'Eskiden sen vardın diye yaşıyordum şimdi'

'Görüşürüz Oğuzhan'

Dedim

Ve yanağına kocaman bi öpücük bıraktım

....

Hızla lavaboya gittim tahmin ettiğim gibi kimse yoktu

Yerde gördüğüm cam parçasını aldım ve yavaş yavaş koluma götürdüm

Evet kanıyordu ama hissetimiyordum Oğuzhanımın yokluğunun yanında bu acı ne ki

Tam gözlerimi kapatıp yavaş yavaş ölmeyi bekleyecektim ki

'Yağmur sen ne yaptın ya' diyen eserle irkildim

Hemen gelip beni kucağına aldı ve aldığı gibi revire götürdü

....

'Napıyorsun sen ya?' Dedi eser pansumanımı bitirirken

'Off yaşamak için bi anlamım yok anlamıyor musun? Beni kandırmayın 3 ay oldu uyanmıyor işte' dedim ayağa kalkarken

'Uyanıcak' dedi eser

'Ben artık ümidimi yitirdim' dedim sinirle

.....

'Lan Oğuzhanın bilinci açılmış' dedi odadan çıkarken sevinçle İbrahim

'Ne?' Diyebildim sadece

'Yes be biliyordum' dedi Dila

'Ben sana demiştim demi?' Dedi Eser ukala bi ses tonuyla

'Hıhı' dedim şok etkisiyle