Çıkışı Olmayan Köy

Bu anlatacaklarim yasadigim olaylardir.Oncelikle bunu vurgulamak istiyorum.Ilginize cok tesekkur ederek hikayeme basliyorum.

Gazeteciligimin 7. yilindayim.Hikayelerimde anlattigim yer ve kisiler tamamiyle gercektir.

Bulundugum sehirdeki yerel gazetede insanlarin dikkatini cekebilecek haberler pesindeydim.Daha once icine cin kucuk kizlari seytan carpmasina ugramis insanlari ve duvarlarla konusan cocuklari tanidim.Hepsininde mantikli bir aciklamasi vardi.Artik bu tarz seyler beni korkutmuyordu.Cunku herseyin mantikli bir aciklamasi vardi.Gittigim yerlerde yazdigim yazilarin yaninda kameraman arkadasim Erol da cekimler yapiyor ve internet uzerinden yayin yaptigimiz siteden yayinliyorduk.Insanlar bizi taniyor bilinen garip olaylari bize anlatiyor ve orayada gitmemizi istiyorlardi.Baska sehirlerden postalar geiyor bir gercegi daha gun isigina cikarmamizi istiyorlardi.

Bir sabah gazete binasina geldigimde Erol -ilk kez- benden once gelmisti.Saskinligin yaninda merakimida gizleyemeyerek sebebini sordum. 'Dun Selda'yla kavga ettik.Butun gece uyuyamadim erkendende geldim' dedi.Selda ve Erol uzun zamandir birliktelerdi ama pek sorun yasamazlardi.Bu denli buyuk bir olay olmasi beni sasirtmisti.'Ne olduda?' diye sordum.Anlatmaya basladi. 'Dun gece birisi aradi ve koylerinde garip seyler oldugunu yardim etmemizi soylediler.Bende adreslerini ismini aldim ve kapattim.10 dakika sonra birisi daha aradi ve ayni olayi anlatarak adreslerini verdi, onu da yazdim. 10 dakika gecmeden birisi daha aradi ve yine ayni seyi anlatip ayni adresi verdi ve yine yine...Selda'da onunla ilgilenmedigim icin kizmaya basladi.Onun icin telefonumu kapattim.Tam yakinlasmisken ev telefonu caldi.gidip actim bu kez nefes nefese bir sesle yardim istediler ve ayni koyun adresini verdiler.Kapattiktan hemen sonra tekrar telefon calinca Selda kizdi ve kalkti gitti.Telefonu actim sadece nefes sesi geliyordu.Defalarca kim oldugunu sordum ama cevap vermedi.Telefonun arkasindaki kabloyu cikardim yataga gittim ama uyuyamadim.Erkenden gelmek icin evden cikiyordumki posta kutum mektupla dolmus.Iste burada hepsi' dedi ve cantasindan cikardigi onlarca mektubu masanin uzarina koydu.

1 saat boyunca tum mektuplari tek tek acip okuduk.Hepside yardim etmemizi istiyorlar ve ayni koyun adresini veriyorlardi. Erol her zamanki gibi korkmustu.'Abi buraya gitmeyelim ne olur' dedi.Tabiki itiraz ettim.Onun 'gitmeyelim' dedigi yerlere gitmeseydik 1 haber bile yapamamis olurduk.Hazirlanmasini ve aksamustu yola cikacaigimizi soyledim